بررسی توزیع خاکدانه‌ای آمیدوهیدرولاز‌ها در کاربری‌های مختلف اکوسیستم‌های جنگلی

جای‌گیری آنزیم‌های برون‌یاخته‌ای در درون ساختمان خاک و وابستگی آن‌ها با ترکیبات خاک می‌تواند بر توان کاتالیتیکی آنزیم‌ها تاثیر بگذارد. آمیدوهیدرولازها شامل ال- گلوتامیناز، ال- آسپاراجیناز، اوره آز، آمیداز و ال- آسپارتاز کارکرد ویژه‌ای در معدنی کردن نیتروژن خاک بر عهده دارند. هدف این پژوهش، بررسی توزیع خاکدانه‌ای آنزیم‌های ال- گلوتامیناز، ال- آسپاراجیناز و اوره‌آز در اکوسیستم‌های جنگلی گیسوم و دلورا است. خاکدانه‌ها با بهره‌گیری از روش الک تر جدا شدند. اندازه خاکدانه‌های جدا شده 2 < ، 2-1، 1-5/0، 5/0-25/0 و 25/0-1/0 میلی‌متر است. فعالیت آمیدوهیدرولازها با منشا مختلف و همچنین کربن آلی درون خاکدانه‌‌ها اندازه‌گیری شد. یافته‌ها نشان می‌دهد کاربری کاج جنگل گیسوم بیش‌ترین مقدارکربن را داراست. فعالیت دو آنزیم ال- گلوتامیناز و اوره‌آز در هر دو کاربری جنگل گیسوم برابر است. اما فعالیت ال- آسپاراجیناز در کاربری افرا بیش‌تر از کاج دیده شد. درجنگل گیسوم با افزایش اندازه خاکدانه، فعالیت آنزیم‌ها افزایش می‌یابد. در جنگل دلورا فعالیت آنزیم‌ها به دگرگونی شیوه بهره‌وری از زمین، پاسخ بهتری نشان می‌دهد، به‌طوری‌که فعالیت این سه آنزیم با جنگل‌زدایی کاهش می‌یابد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد، مدیریت‌های مرسوم مانند شخم باعث افزایش ریز خاکدانه‌ها می‌شود که بر ویژگی‌های بیولوژیکی و بیوشیمیایی خاک تاثیر می‌گذارد که در نهایت منجر به تغییر چرخه نیتروژن درون خاکدانه‌ها می‌شود.