ارزیابی ویژگی‌های محرک رشدی استرپتومایسس‌های خاک و کاربرد بالقوه آن‌ها در بهبود رشد اولیه ذرت و جذب فسفر

توانمندی اکتینومایست‌ها در انحلال فسفات در آخر مورد توجه قرار گرفته است ولی مکانیسم و اثر ترکیبات موجود در محیط بر این فرایند مشخص نیست. در این پژوهش 7 جدایه اکتینومایست شناسایی و فعالیت انحلال فسفات، تجزیه فیتات، تولید سیدروفور، ایندول استیک اسید (iaa) و هیدروژن سیانید آن‌ها بررسی گردید. به‌علاوه آزمایشی گلدانی به‌منظور ارزیابی قابلیت محرک رشدی جدایه‌های نام‌برده بر گیاه ذرت نیز انجام پذیرفت. نتایج به‌دست آمده از این پژوهش نشان داد که جدایه‌های منتخب فقط زمانی قادر به انحلال تری‌کلسیم فسفات بودند که محیط سنتتیک مورد استفاده (smm جامد) شامل نیترات‌آمونیوم بودند. همچنین فعالیت انحلال تری‌کلسیم‌فسفات در محیط مایع نیز از 216-11 میکروگرم در میلی‌لیتر در محیط شامل نیترات‌آمونیوم بود و انحلال فسفات به‌شدت با کاهش ph محیط همبستگی داشت. توانمندی تجزیه فیتات (95-7/1 درصد) و تولید ایندول استیک اسید (81/27-26/6 میکروگرم در میلی‌لیتر) و سیدروفور (نسبت هاله به کلونی 45/2-24/1) در همه جدایه‌ها وجود داشت اما هیچ‌یک از جدایه‌ها توان تولید هیدروژن سیانید را نداشتند. تفاوت معنی‌داری در ارتفاع اندام هوایی، وزن خشک و جذب فسفر (05/0p < ) در گیاهان تلقیح‌شده با جدایه‌های استرپتومایسس نسبت به گیاهان شاهد تلقیح‌نشده وجود داشت. جدایه استرپتومایسس سویه 47 بیش‌ترین توان را در بهبود رشد گیاه داشت در حالی‌که گیاهان تلقیح‌شده با جدایه استرپتومایسس سویه 50 مقدار جذب فسفر بیش‌تری را از خود نشان دادند. هر دو جدایه را می‌توان به‌عنوان مایه تلقیح‌های بالقوه برای افزایش رشد و جذب فسفر در مراحل اولیه رشد ذرت در نظر گرفت.