مقایسه کارآیی برخی پارامترها در افزایش قابلیت دسترسی کادمیوم در گیاه پالایی توسط شاهی (Lepidum Sativum)

گیاه پالایی یکی از روش های آلودگی زدایی خاک است که از گیاهان سبز برای از بین بردن آلودگی خاک ها استفاده می شود. میزان کم دستیابی فلزات سنگین در خاک ها، کارایی گیاه را برای گیاه پالایی با محدودیت مواجه می کند. بنابراین در این پژوهش به‌منظور افزایش قابلیت دسترسی فلز سنگین کادمیوم در گیاه شاهی، از چهار متغیر کود گاوی، کود کمپوست، کود اوره و باکتری های مقاوم به فلزات سنگین با سه سطح مختلف در خاک آلوده به کادمیوم (50 میلی گرم بر کیلوگرم) با استفاده از نمک کلرید کادمیوم (o2.h2cdcl) آلوده شده بود، استفاده شد. غلظت کادمیوم با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد و برای طراحی آزمایش‌ها از روش تاگوچی استفاده شد. نتایج نشان داد که کود گاوی، کود اوره، باکتری های مقاوم و کمپوست به‌ترتیب اهمیّت در غلظت کادمیوم در اندام‌ هوایی گیاه شاهی و فاز محلول خاک تاثیر معنی داری نشان دادند. همچنین نتایج نشان داد که شرایط بهینه برای جذب کادمیوم توسط اندام هوایی در تیمارهای کود گاوی 40 گرم بر کیلوگرم، کود اوره 05/0 گرم بر کیلوگرم، تلقیح باکتری های cc3, cc4, cc5و کود کمپوست 10 گرم بر کیلوگرم و در فاز محلول خاک، در تیمارهای کود گاوی 10 گرم بر کیلوگرم، کود اوره 15/0 گرم بر کیلوگرم، تلقیح باکتری های cc1, cc2 و کود کمپوست 20 گرم بر کیلوگرم اتفاق افتاد. بنابراین با توجه به نتایج، کود گاوی بیشترین سهم را در بالابردن کارایی گیاه پالایی در گیاه شاهی داشته است.واژه‌های کلیدی: باکتری های مقاوم، کادمیوم، روش تاگوچی، گیاه پالایی