انتخاب عصاره‌گیر مناسب برای استخراج آهن قابل جذب درختان هلو در خاک‌های استان گلستان

کلروز آهن یک مشکل مهم در درختان هلو در خاک‌های آهکی ایران می‌باشد و بیش از 60 درصد خاک‌های ایران را شامل می‌شود (میرعبدالباقی و ضرغامی، 2008). به‌منظور بررسی وضعیت آهن و ارزیابی عصاره‌گیرهای رایج برای استخراج آهن قابل استفاده درختان هلو در خاک‌های استان گلستان 39 خاک مهم باغی استان از دو عمق 30-0 و 60-30 انتخاب و براساس آزمایش‌های پایه و میزان آهن استخراجی با روش dtpa، 24 خاک برای مطالعات بعدی انتخاب شد. آهن قابل عصاره‌گیری این خاک‌ها با استفاده از عصاره‌گیرهای ab-dtpa، هیدروکسیل آمین هیدروکلراید و مهلیخ 1 استخراج شد. در مطالعات باغی آزمایشی به‌صورت طرح اسپیلیت پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی انجام شد. فاکتور اصلی خاک بیست و چهار باغ و فاکتور فرعی تیمارهای آهن شامل (0fe و 1fe) از منبع سکوسترین آهن 138 (6 درصد) در مقادیر 0 و 10 کیلوگرم در هکتار بود که به‌صورت نواری در سایه‌انداز درخت زیر خاک در 4 تکرار استفاده شد. بقیه عناصر غذایی براساس آزمون خاک به‌طور یکسان به همه تیمارها اضافه شد. براساس نتایج به‌دست آمده مقدار آهن استخراج شده به‌وسیله عصاره‌گیر dtpa و ab-dtpa رابطه معنی‌داری با جذب و غلظت کلروفیل در گیاه نشان داد. همچنین عصاره‌گیر هیدروکسیل آمین هیدروکلراید با غلظت آهن کل همبستگی معنی‌داری نشان داد. عصاره‌گیر ab-dtpa براساس بالا بودن ضریب همبستگی با میزان کلروفیل و نیز سادگی و اقتصادی بودن به‌عنوان عصاره‌گیر مناسب در بین عصاره‌گیرهای مورد استفاده تشخیص داده شد. همچنین حد بحرانی آهن براساس روش کیت‌نلسون تصویری با عصاره‌گیر ab-dtpa برای غلظت آهن کل، غلظت آهن فعال و شاخص کلروفیل‌متری به‌ترتیب 13، 14 و 13 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌دست آمد.