نگاهی به ابعاد اجتماعی و ناهنجاری‌های ناشی از فحشا در نظام کیفری ایران

فحشاء، روسپی‌گری و یا تن‌فروشی به عملی اطلاق می‌گردد، که افراد به منظور کسب درآمد از راه ارتباط جنسی، بدان تن می‌دهند. پژوهش حاضر که به روش توصیفی – تحلیلی، صورت گرفته است، ابعاد اجتماعی فحشا را از منظر نظام کیفری ایران مورد واکاوی قرار داده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که اصل ضرر و بحث ضررِ اجتماعی، اصل حمایتگری قانونی و اخلاق‌گرایی قانونی از مبانی جرم‌انگاری فحشا در نظام کیفری ایران به شمار می‌روند. سیاست جنایی تقنینی ایران، رویکرد ممنوعیت و جرم‌انگاری کامل را در قبال فحشاء برگزیده است. بدین ترتیب که تلاش کرده است با به کار بردن واژه‌ها و عباراتی کلی چون جریحه‌دارکردن عفت عمومی، فساد و صور قبیحه، تمامی اشکال و صور احتمالی فحشاء را جرم‌انگاری نماید. بررسی دقیق و موشکافانه‌ی قوانین موجود نشان می‌دهد که قانونگذار در این زمینه آن چنان که باید و شاید موفق نبوده است، چرا که هنوز هم موارد و مصادیق مهمی وجود دارند که مرتکبان آنها قابل مجازات نیستند.

a look at the social dimensions and anomalies caused by prostitution in the iranian penal system

prostitution is an act that people engage in in order to earn money through sexual intercourse. the present study, which is a descriptive-analytical method, has analyzed the social dimensions of prostitution from the perspective of the iranian penal system. the results show that the principle of harm and the discussion of social harm, the principle of legal protection and legal morality are among the foundations of the criminalization of prostitution in the iranian penal system. iran's legislative criminal policy has taken a completely banning and criminalizing approach to prostitution. in this way, he has tried to criminalize all possible forms and forms of prostitution by using general words and phrases such as insulting public decency, corruption and ugly images. a careful examination of the existing laws shows that the legislature has not been as successful as it should have been, as there are still important cases where the perpetrators cannot be punished.