بررسی رفتار تغذیه‌ای و ارجحیت غذایی شانه‌دار Mnemiopsis leidyi دریای خزر از گونه‌های زیوپلانکتون در شرایطآزمایشگاهی

این تحقیق با هدف بررسی تغذیه شانه‌دار mnemiopsis leidyi از زیوپلانکتونهای حوضه جنوبی دریای خزر در سال 1388 انجام گرفت. بدین منظور جمع‌آوری نمونه‌های شانه‌دار از لایه‌های سطحی آب حوزه جنوبی دریای خزر در منطقه خزر آباد با تور پلانکتون (500 میکرون) صورت گرفت. آزمایشات درسه تیمار دمایی 18 > ، 22-18 و 22-25 درجه سانتیگراد و در 14 آکواریوم براساس تنوع گونه‌ای زیوپلانکتون (چهار گروه زیوپلانکتون) بمدت 70 روز با شرایط شوری آب دریای خزر انجام شد. در این تحقیق برای تغذیه شانه‌دار leidyi mnemiopsis چهار گروه از زیوپلانکتون شامل سخت‌پوستان (acartia tonsa و کشتی چسب balanus sp.)، روتیفر (branchionus sp.)، کلادوسرا ( podon polyphemoides) و لارو زیوبنتوز hypania sp. و nereis sp. انتخاب گردید. غذادهی هر 8 ساعت و به تعداد 9000-7000 عدد در لیتر زیوپلانکتون بود. بررسی میزان تغذیه شانه‌دار از زیوپلانکتون در تمامی آکواریوم‌ها قبل و بعد از غذادهی بصورت کیفی و کمی انجام شد. نتایج نشان دادند که در بین غذاهای زیوپلانکتونی داده شده به شانه‌دار، بطور متوسط بیشترین میزان مصرف غذا در درجه حرارت 25-22 درجه سانتیگراد بود که بترتیب از گروه سخت‌پوستان یعنی کشتی چسب‌ها (1/98 درصد)، روتیفرها (95 درصد) و پاروپایان (90 درصد) صورت گرفته است. ارجحیت غذایی شانه‌دار از زیوپلانکتون در محیطی که دارای غذای زیوپلانکتونی گروه پاروپایان، نوزادان آنها و زیوبنتوزها بودند نسبت هضم غذا توسط شانه‌دار از گروه پاروپایان و nereis sp. بترتیب 38-34 و 27 درصد بود. داده‌ها نشان داد که گرایش غذایی شانه‌دار بعد از نوزاد کشتی چسب‌ها به مرحله بالغ زندگی و نوزاد a. tonsa مثبت بود در حالیکه گرایش به لارو nereis sp. منفی می‌باشد.