بررسی و مقایسه تجمع جیوه، کادمیوم و سرب در عضله و کبد ماهی شلج(Aspius vorax) رودخانه کارون در فصل زمستان

فلزات سنگین از آلاینده‌هایی هستند که در اکوسیستم‌های آبی مشکلات بسیاری را برای آبزیان و در نهایت برای انسان ایجاد می‌کنند. در سالهای اخیر با توجه به پیشرفت صنایع در مجاورت رودخانه کارون، ورود آلودگی‌های متعدد از جمله فلزات سنگین در بازه شهر اهواز افزایش یافته است. این تحقیق در زمستان 1389 به منظور بررسی و مقایسه تجمع فلزات سنگین جیوه، کادمیوم و سرب در عضله و کبد ماهی شلج (aspius vorax) در رودخانه کارون انجام شد. 18 نمونه ماهی در فصل زمستان از یک ایستگاه (پل ششم اهواز) تهیه شد. سنجش فلزات سنگین به روش جذب اتمی به کمک دستگاه perkin elmer 4100 صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss17 و به کمک آنالیز واریانس یکطرفه (anova) انجام شد. بالاترین میزان تجمع فلزات جیوه، کادمیوم و سرب 85/0±50/21، 27/2±73/127 و 51/7±26/238 میکروگرم بر کیلوگرم وزن خشک بود. تجمع فلزات جیوه، سرب و کادمیوم در اندام‌های عضله و کبد ماهی شلج اختلاف معنی‌داری داشت (p < 0.05). در این تحقیق میزان جیوه، کادمیوم و سرب در مقایسه با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی و سازمان غذا و داروی امریکا پایین‌تر بود.