اگرت ساحلی (Egretta gularis) به عنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین المللی حرا – خلیج فارس

جیوه و ترکیبات آلی آن سمی‌ترین ماده برای اکوسیستم‌های آبی هستند. در این مطالعه به منظور امکان‌سنجی استفاده از پرهای اگرت ساحلی بعنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین‌المللی حرا، تجمع جیوه کل در بافت‌های پر بدن و شاهپر این گونه بررسی شد. علاوه بر این تاثیر پارامترهای ریخت‌شناسی و جنسیت نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری جیوه کل با استفاده از دستگاه ama 254 و مطابق با روش 7473 epa انجام گرفت. نتایج نشان داد غلظت‌های جیوه در پرهای بدن و شاهپر بترتیب 59/0±45/1 و 62/0±25/1 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن خشک بود. همچنین بین غلظت‌های جیوه کل در پرهای بدن و شاهپرها اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0 p > ). نتایج این تحقیق نشان داد که پارامترهای ریخت‌شناسی (وزن، طول کل، طول دو سر بال) و جنسیت، تاثیری بر تجمع جیوه کل در پرندگان ندارند. همچنین سطوح جیوه در بافت‌های پر این گونه زیر سطح آستانه اثرگذاری 5-15 کیلوگرم بر میلی‌گرم بود و متعاقب آن آلودگی جیوه در حال حاضر در تالاب بینالمللی حرا خطرناک محسوب نمی‌شود. در نهایت پیشنهاد می‌شود که اگرت ساحلی می‌تواند گونه مناسبی برای پایش آلودگی جیوه در این منطقه باشد.