نشست جوامع چسبنده زیستی (بیوفولینگ) نواحی مرجانی جزیره هنگام (خلیج فارس): ارتباط مواد مغذی و چراگری

مقدمه: پراکنش آبسنگ های مرجانی خلیج فارس تحت تاثیر تنش های با مقیاس جهانی مانند گرمایش جهانی و اسیدی شدن اقیانوس ها و تنش های محلی نظیر اکوتوریسم و بیماری ها در سال های اخیر کاهش یافته است. این حالت اغلب با رشد بی‌رویه جلبک‌ها و سایر کفزیان همراه است و توانایی اجتماعات مرجانی برای احیاء را مختل می‌سازد. با این وجود، مستندات نشان می‌دهند که آبسنگ های مرجانی می‌توانند در غیاب عوامل تنش‌زا و تخریب‌کننده، بازسازی شوند و این بازسازی، مشروط به نشست و جایگیری مناسب لاروها روی بستر و در میان جانداران چسبنده زیستی رقیب می باشد. از این رو مطالعه نقش نسبی عوامل کنترل‌کننده مواد مغذی و چراگری به عنوان زمینه ساز نشست لاروهای مرجانی، در تعیین سلامت آبسنگ های مرجانی و ساختار جمعیتی کفزیان در بحث‌های مدیریتی بسیار مهم است. مواد و روش ها: به منظور تعیین اهمیت نسبی عوامل مواد مغذی و چراگری بر الگوی نشست مرجان های صخره ساز و سایر جوامع کفزی در نواحی مرجانی جزیره هنگام، طراحی آزمایش به شکل تیمارهای چهارگانه و دستکاری آزمایشی از لحاظ عوامل مواد مغذی و چراگری و از ابتدای پاییز 1398 تا انتهای تابستان 1400 در چهار دوره زمانی بهار، تابستان، پاییز و بازه زمانی یک ساله روی کاشی های سرامیک با اندازه 20×20 سانتی متر طی 21 ماه اجرا شد.نتایج: نتایج آماری نشان دهنده تاثیر غالب مواد مغذی در کنترل نشست اجتماعات کفزی در مقایسه با عامل چراگری در بوم سازگان مرجانی جزیره هنگام است. این موضوع نشانگر این واقعیت است که بوم سازگان مطالعه شده مرجانی جزیره هنگام، عمدتاً از طریق مکانیسم کنترل از پایین (bottom-up) هدایت می شود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که اگر با تعدیل شرایط تنش زای جهانی و موضعی، آبسنگ های مرجانی جزیره هنگام در جهت باززایی و احیاء قرار بگیرند، شدت چراگری در صورت شرایط مواد مغذی بالای محیطی قادر به رفع زی توده جلبکی و چسبنده های زیستی رقیب نخواهد بود و لاروهای مرجانی شرایط نشست و رشد پسانشست را پیدا نخواهند کرد.

recruitment of biofouling communities in the coral reefs of hengam island(persian gulf): the interaction of nutrients and grazing

introduction: the coverage of persian gulf coral reefs has decreased in recent years due toglobal scale stressors such as global warming and acidification of oceans and local stressorssuch as ecotourism and coral diseases. this condition is often associated with the overgrowthof algae and other benthos and impairs the ability of coral communities to regenerate. however,the evidence suggests that coral reefs can essentially be recovered in the absence of stressorsand destructive agents, provided that the larvae settle properly on the bed and among biofoulingorganisms competitors. therefore, studying the interaction of nutrients and grazing as aprecondition for coral larvae settlement is very important in determining the health of coral reefsand benthic population structure in management discussions.materials & methods: in order to determine the relative importance of nutrient and grazing onthe settlement pattern of hermatypic corals and other epibenthic communities in the coral reefsof hengam island, experimental manipulations was designed and performed in four treatmentsin terms of nutrient s and grazing parameters. the beginning of this research was from autumn1398 to the end of summer 1400 in four time periods of spring, summer, autumn and oneyear-period-panel on ceramic panels with a size of 20×20 cm for 21 months.results: the statistical results show the predominant effect of the nutrient parameter incontrolling the subsidence of benthic communities compared to the grazing parameter in coralecosystems of hengam island. this reflects the fact that the studied coral ecosystems of hengamisland are mainly driven by a bottom-up control mechanism.conclusion: according to the present study, it can be concluded that if by adjusting the globaland local stressful conditions, the coral reefs of hengam island are in the direction ofregeneration and restoration, the intensity of grazing in the case of s high levels of nutrients willnot be able to remove algal biomass and competing biofoulings, and coral larvae will not beable to settle and spend post-settlement phase successfully.