بررسی تنوع و پراکنش دوکفه ای های مناطق بین جزر و مدی صخره ای در جزیره قشم

تنوع زیستی و پراکنش مکانی دوکفه ای ها در هشت ایستگاه (طولا1، طولا2، آفتاب، دفاری، تانگو، هوافضا، بیوتکنولوژی و جزیره ناز) در سواحل صخره ای قشم و در دو فصل تابستان و زمستان 1397 بررسی شد. در هر ایستگاه 1 تا 2 ترانسکت عمود بر ساحل دریا تعیین شد. در این مطالعه 14 گونه دوکفه ای از 8 خانواده شناسایی شد. حداکثر فراوانی دوکفه ای ها در فصل زمستان با میانگین 75 عدد در متر مربع در ناحیه high ایستگاه طولا2 و حداقل فراوانی آن در فصل تابستان با میانگین 11 عدد در متر مربع در ناحیه mid ایستگاه بیوتکنولوژی مشاهده گردید. دوکفه ای pinctada radiata در تمام ایستگاه ها گونه غالب (%9/73) بود. نتایج آزمون nmds وجود اختلاف در ساختار و ترکیب گونه ای جمعیت دوکفه ای ها در میان فصل ها و ایستگاه های مختلف را تایید نمود. بیش ترین میزان تنوع گونه‌ای (شاخص شانون) در فصل زمستان در ناحیه high ایستگاه تانگو (2/55) و کم ترین مقدار آن در فصل تابستان در ناحیه high ایستگاه هوافضا (1/65) مشاهده شد. بیش ترین میزان غنای گونه ای (شاخص مارگالف) در فصل تابستان در ناحیه  high ایستگاه طولا1 (3/73) و کم ترین مقدار آن در فصل زمستان در ناحیه mid ایستگاه بیوتکنولوژی (1/87) ثبت گردید. بر اساس نتایج آزمون سیمپر، بیش ترین درصد مشارکت در عدم تشابه bray-curtis از نظر تراکم گونه ای، بین دو فصل تابستان و زمستان و در ایستگاه های مختلف نمونه برداری مربوط به گونه saccostrea cucullata است. ساختار جمعیت دوکفه ای ها در ایستگاه های مورد مطالعه تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله تغییرات فصلی، توریست و مناطق مسکونی می باشد.

diversity and distribution of the intertidal bivalves of qeshm island, the persian gulf of iran

biodiversity and spatial distribution of bivalves in eight stations (toola 1, toola 2, aftab, dafari, tango, havafaza, biotechnology, and naz island) on the rocky shores of qeshm and in august and january 2018 were investigated. at each station, one to two transects oriented perpendicular to shore were identified. in this study, 14 bivalve species from 8 families were identified. the maximum and minimum frequency of bivalves was observed in winter with an average of 75/m2 in the high tide zone of ​​the toola 2 station and in the summer with an average of 11/ m2 in the mid tide zone of ​​the biotechnology station, respectively. pinctada radiata bivalve was the dominant species (73.9) in all stations. the results of nmds test also confirm the existence of differences in the structure and species composition of bivalve populations between different seasons and stations. the highest and lowest shannon index was observed in the high tide zone of ​​tango station (2.55) in winter and in the high tide zone of ​​havafaza station in summer (1.65), respectively. the highest and lowest species richness (margalf index) was recorded in the high tide zone of ​​the toola 1 station (3.73) in summer and in the mid tide zone of ​​the biotechnology station in winter (1.87), respectively. according to the results of simper test, saccostrea cucullata accounted for the highest percentage of participation in bray-curtis dissimilarity in terms of species density, between summer and winter seasons and in different sampling stations.