بررسی اثر درمانی داروی گیاهی فنکون (fenchone) بر روی لیشمانیا ماژور در مدل برون تنی

مقدمه: لیشمانیازیس یکی از بیماری های انگلی است که به طور گسترده در جهان گسترش یافته است. لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا باعث بروز لیشمانیوز جلدی می شوند. از نظر بالینی، ضایعات ناشی از لیشمانیا ماژور بیشتر طول می کشند. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت ضد لیشمانیایی و اثرات یک عصاره گیاهی بر مراحل مختلف لیشمانیا ماژور طراحی شده است. غلظت های مختلف عصاره فنکون در برابر لیشمانیا ماژور با استفاده از روش تست سمیت سنجی یا روش انجام آزمایش تعیین میزان سمیت داروها بر روی ماکروفاژ مورد استفاده قرار گرفتند و غلظت بازدارنده (ic50) با شمارش انگل ها محاسبه شد. برای آماستیگوت های درون ماکروفاژ، فعالیت ضد لیشمانیایی به وسیله شمارش میانگین تعداد آماستیگوت ها و مقدار ic50 مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان جذب نوری توسط الایزا برای تعیین مقادیر ic50 برای پروماستیگوت ها اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد که عصاره فنکون باعث کاهش میزان تکثیر پروماستیگوت ها و آماستیگوت ها می شود (p<0/001). میانگین مقادیر ic50 آماستیگوت ها برای فنکون برابر با 82 در مقابل 175/1 میکروگرم بر میلی لیتر داروی گلوکانتیم بود. هم چنین میانگین مقادیر ic50 پروماستیگوت ها برای فنکون برابر با 180 در مقابل 613 میکروگرم بر میلی لیتر داروی گلوکانتیم بود . میزان شاخص انتخابی برای فنکون 9/6 بود در حالی که این مقدار برای داروی گلوکانتیم برابر با 8/24 بود. این مطالعه نشان داد که ارگانیسم نسبت به داروی کنترل مقاومت نسبی پیدا کرده و عصاره فنکون مانع توسعه پروماستیگوت ها و آماستیگوت ها شده و هم چنین سمیت کم تری نسبت به داروی استاندارد گلوکانتیم دارد.

therapeutic effect of herbal medicine fenchone on leishmania major in vitro

leishmaniasis are parasitic diseases with widely spread in world. leishmania major and l. tropica cause cutaneous leishmaniasis (cl). clinically, lesions caused by l. major last longer. this study was designed to evaluate the leishmanicidal activity of fenchone as a plant extract on l. major stages. various concentrations of fenchone against lmajor stages by mtt assay and macrophage model were used and the inhibitory concentration 50 (ic50) was calculated by counting of the parasites. for intramacrophage amastigotes, the leishmanicidal activity was evaluated by the mean number of amastigotes and ic50 values. the findings showed that extract of fenchone inhibited the proliferation rate of promastigotes and amastigotes (p<0.001). the mean ic50 values of amastigotes for fenchone were 82 vs. 175.1 (μg/ml) glucantime. also, the mean ic50 values of promastigotes for fenchone were 180 vs. 613 (μg/ml) glucantime. the si index for fenchone was 9.6, while that for glucantime was 8.24. this study revealed that extract of fenchone prevented the development of the promastigotes and amastigotes. also, toxicity of fenchone are less than standard drug (glucantime).