بررسی تاثیر تخلیه پساب تاسیسات آب شیرین کن بر تجمع فلز سنگین مس (cu) و ارزیابی ریسک بوم شناختی آن در رسوبات ساحلی خلیج فارس ( مطالعه موردی: شهرستان بوشهر)

مقدمه : تخلیه‌های شیمیایی و تغلیظ شده شورابه‌های تاسیسات آب شیرین کن‌ به محیط زیست دریایی می‌تواند موجب زوال و آسیب رسانی به کیفیت آب‌های و تنوع زیستی ساحلی شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پساب آب شیرین کن بوشهر بر تجمع فلز سنگین مس و ارزیابی ریسک بوم شناختی آن در رسوبات آب‌های ساحلی در 24 ایستگاه نمونه برداری و به مدت یک سال انجام شد. برای سنجش غلطت فلز سنگین مس و دانه بندی رسوبات، از هر ایستگاه 3 نمونه رسوب توسط نمونه‌بردار ون وین گرب جمع‌آوری گردید. سه شاخص آلودگی مبتنی بر فلزات سنگین شامل فاکتور آلاینده، شاخص ارزیابی بالقوه ریسک بوم‌شناختی و شاخص بار آلودگی در این مطالعه استفاده شدند. به طور کلی در اغلب ایستگاه ها حداقل و حداکثر غلظت فلز مس به ترتیب در فصول زمستان (0/31±16/31) و تابستان (0/48±36/07) مشاهده شد. هم چنین حداکثر میزان غلظت فلز مس در ایستگاه‌های تحت تاثیر پساب آب شیرین مشاهده شد. مقادیر فاکتور آلاینده برای غلظت فلز مس در رسوبات نمونه برداری شده از ایستگاه‌های شاهد و هم چنین نزدیک به پساب آب شیرین کن در طول چهار فصل نمونه برداری به ترتیب کم تر از یک و در محدوه یک

investigation of the effect of discharge of desalination plants on the accumulation of heavy metal copper (cu) and its ecological risk assessment in the coastal sediments of the persian gulf (case study: bushehr city)

chemical and condensate discharges of desalination plants into the environment may cause deterioration and damage to coastal water quality. therefore, the aim of this study was to investigate the effect of desalination effluent on the accumulation of heavy metal copper and its ecological risk assessment in the sediments of bushehr city in 24 sampling stations for one year. to measure the concentration of heavy metal copper and sediment grain size, 3 sediment samples were collected from each station by van veen garb sampler. three heavy metal-based pollution indices including contaminant factor, potential ecological risk assessment index and pollution load index were used in this study. in general, in most stations, the minimum and maximum concentrations of copper metal between different seasons were observed in winter (16.31±0.31) and summer (36.07±0.48), respectively. also, the maximum concentration of copper metal was observed in stations affected by desalination effluent. contaminant values for copper metal concentrations in the sampled sediments of control stations and close to desalination effluent during the four sampling seasons were less than one and in the range of 1