تاثیر استفاده از منابع مختلف منگنز بر عملکرد تخم گذاری و ذخایرمنگنز در بافت های بدن مرغ های تخم گذار مسن سویه های لاین

آزمایشی به منظور بررسی تاثیر استفاده از دو شکل ماده معدنی و آلی منگنز بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و ذخیره مقادیر منگنز در بافت های منتخب بدن مرغ های تخم گذار مسن انجام شد. تعداد 250 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سویه های لاین (36 w) با سن 80 هفته در پنج تیمار و پنج تکرار و 10 قطعه مرغ در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: شاهد (بدون استفاده از مکمل منگنز)، تیمارهای حاوی 100 درصد سولفات منگنز (جیره یک)، 75 درصد سولفات منگنز و 25 درصد کیلات آلی منگنز (جیره دو)، 50 درصد سولفات منگنز و 50 درصد کیلات آلی (جیره سه) 25 درصد سولفات منگنز و 75 درصد کیلات آلی (جیره چهار). نتایج نشان داد که افزایش معنی داری در رابطه با مصرف خوراک، درصد تخم گذاری، وزن تخم مرغ و توده تخم مرغ بین جیره سه و چهار با تیمار شاهد وجود داشت (0/05>p). هم چنین وزن تخم مرغ در جیره یک و دو نسبت به جیره پایه افزایش معنی داری داشت. ضریب تبدیل خوراک در جیره سه و چهار کاهش معنی داری نشان دادند (0/05>p). اختلاف معنی داری در صفات کیفی تخم مرغ بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد (0/05p). غلظت منگنز زرده و پوسته تخم مرغ در جیره یک، سه و چهار نسبت به جیره پایه افزایش داشت (0/05>p). تیمارهای آزمایشی بطور معنی داری باعث افزایش غلظت منگنز در سرم و کبد شدند (0/05>p) افزایش زیست فراهمی منگنز می تواند دلیلی بر جذب بیش تر منگنز جیره باشد که باعث بهبود عملکرد تولیدی مرغ های تخم گذار مسن شده است.

Effect of different Sources of organic and inorganic manganese on laying performance and resources of manganese of body`s in old laying hens

An experiment was conducted to investigate the effect of two inorganic and organic forms of manganese on performance, egg quality and resources of manganese of body`s in older laying hens. 250 Leghorn laying hens (w 36) with 80 weeks of age were divided into 5 treatments and 5 replications in a completely randomized design. Treatments were: control (without manganese supplement), treatments containing 100% manganese sulfate (diet 1), 75% manganese sulfate and 25% organic manganese chelated (diet 2), 50% manganese sulfate and 50% organic chelated (diet 3) 25% sulfate Manganese and 75% organic chelated (diet 4). The results showed that there was a significant increase in feed intake, laying percen, egg weight and egg mass between diets 3 and 4 with control treatment (P <0.05). Also, egg weight in diets 1 and 2 increased significantly compared to basal diet. Feed conversion ratios in diets 3 and 4 showed a significant decrease (P<0.05). No significant difference in egg quality traits was observed between experimental treatments (P>0.05). Tibial manganese increased significantly in diets 2, 3 and 4 compared to basal diet (P<0.05). Yolk and egg shell manganese concentrations increased in diets 1, 3 and 4 compared to basal diet (P<0.05). Experimental treatments significantly increased serum and liver concentrations of manganese (P<0.05). Increased manganese bioavailability could be a reason for more uptake of manganese in the diet, which improved the production performance of older laying hens.