اثرات دوره های محرومیت غذایی و رشد جبرانی بر شاخص های رشد و کارایی تغذیه، ترکیب بیوشیمیایی بدن، شاخص های خونی و ساختار بافت کبد و روده در تاس ماهیان سیبری جوان (Brandt, 1986 Acipenser Baerii)

اثرات دوره های طولانی مدت گرسنگی و غذادهی مجدد بر روی عملکرد رشد و تغذیه، ترکیبات بیوشیمیایی بدن، شاخص های خونی و ساختار بافت کبد و روده در بچه تاس ماهیان سیبری (acipenser baerii) با میانگین وزنی 0/5±34/51 گرم برای 49 روز بررسی شد. بچه ماهیان سه رژیم غذایی متفاوت را تجربه کردند، شاهد چهار وعده روزانه در روز تا حد سیری، تیمار اول 2 هفته گرسنگی و 4 هفته غذادهی مجدد و تیمار دوم 3 هفته گرسنگی و 4 هفته غذادهی مجدد. زیست سنجی از ماهیان و نمونه های مربوط به پارامترهای بیوشیمیایی بدن و پارامترهای خونی ماهیان در پایان گرسنگی و غذادهی انجام شد. نتایج نشان داد که در پایان آزمایش اختلاف معنی دار بین تیمار 1 و گروه شاهد با تیمار 2 از نظر وزن، افزایش وزن بدن، کل غذای مصرفی، غذاگیری روزانه، نسبت بازده پروتئین و ضریب تبدیل غذایی مشاهده شد (p<0/05). هم چنین طول پرزهای ماهیان گروه شاهد به صورت معنی داری بالاتر از تیمارهای 2 هفته و 3 هفته گرسنگی بود (p<0/05). نتایج بررسی های میکروسکوپی نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد اکثر علائم پاتولوژیک از جمله دژنرسانس زیاد چربی، نکروز سلولی، پرخونی زیاد و رکورد صفراوی در کبد تاس ماهیان سیبری در تیمار 1 و 2 مشاهده شد. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که بچه تاس ماهیان سیبری توانایی تحمل دوره های گرسنگی طولانی مدت دو هفته را دارند.

Effects of deprivation and compensatory growth feed on growth and feeding performance, body composition, blood parameters and structure of liver and intestine tissues in juvenile Siberian sturgeon (Acipenser baerii)

The effect of long term starvation and refeeding on growth and feeding performances, body composition, blood parameters and structure of liver and intestine tissue in Siberian sturgeon (Acipenser baerii) with an average initial size of 34.51±0.5g was studied for a period of 49 days. The fish were exposed to 3 different feeding regimes; control: fed four times daily to apparent satiation; T1: 2 weeks’ starvation 4 weeks refeeding; T2: 3 weeks’ starvation 4 weeks refeeding. Biometry and samples for the analyses of body composition and blood parameters were collected at the end of the starvation and the refeeding. The results of this study showed that significant differences were observed in final weight, weight gain, specific growth rate, total consumed food, daily feed intake, protein effecincy ratio and food conversion ratio varied significantly (P > 0/05) between the control and treatment 1 (T1) with treatment 2 (T2) at the end of the experiment. Also, length of villi in the control group was significantly higher (P< 0.05) than the fish starved for 2 and 3 weeks. The results of microscopy investigations indicated that most pathological signs such as hyperemia, necrosis, fatty degeneration and bile stagnation in the liver of Siberian sturgeon in the deprived fish were observed when compared to the control fish. Overall, it can be concluded that juvenile Siberian sturgeon could resist long term starvation periods for 2 weeks.