تاثیر افزودنی اسیدی و تلقیح باکتریایی بر ترکیب شیمیایی، خصوصیات تخمیری، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی در تغذیه نشخوارکنندگان

این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات اسید آلی و باکتری های مولد اسید لاکتیک بر روی ترکیب شیمیایی، خصوصیات تخمیری، تولید گاز و قابلیت هضم سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و ضایعات کدو آجیلی انجام شد. تیمارهای آزمایشی در سه تکرار برای هر زمان در کیسه های نایلونی به وزن 3 کیلوگرم به صورت دستی فشرده و به مدت 1، 3، 7، 21، 45 و 90 روز سیلو شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) مخلوط تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی به نسبت 1: 1 (شاهد)، 2) شاهد + اسید استیک (1 درصد ماده خشک)، 3) شاهد + افزودنی باکتریایی تولید شده در آزمایشگاه (109×8 واحد تشکیل کلنی )، 4) شاهد + اسید استیک + افرودنی باکتریایی، بودند. نتایج نشان داد بین تیمارها شده از نظر ماده خشک در روز 7 ام  اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>p). بین تیمارها از نظر مقدار پروتئین خام اختلاف معنی داری وجود نداشت؛ با این حال، بیش ترین و کم ترین روند کاهشی به ترتیب مربوط به تیمار شاهد و تیمار دارای باکتری بود. از نظر مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی بین تیمارهای آزمایشی در تمامی زمان های پس از سیلو کردن اختلاف معنی داری وجود نداشت (0/05p). پایین ترین مقدار ph در روز 90 پس از سیلو کردن در سیلاژ دارای افزودنی باکتریایی (3/85) مشاهده شد. تیمارهای حاوی افزودنی دارای نرخ تولید گاز بالاتری بودند، با این حال بین تیمارهای آزمایشی از نظر انرژی قابل متابولیسم و غلظت اسیدهای چرب کوتاه زنجیر اختلاف معنی داری وجود نداشت (0/05

Effect of organic acid and bacterial inoculant on chemical composition, fermentation characteristics, gas production and digestibility parameters of tomato pomace and pumpkin waste silage

A study was conducted to evaluate the effect of using organic acid and (acetic acid) and lactic acid bacteria on chemical composition, fermentation characteristic and gas production parameters of tomato pomace and pumpkin waste silage in a completely randomized design. Representative of samples were packed manually, in triplicate into plastic bags and were stored at ambient temperature and allowed to ensiled for 1, 3, 7, 21,45 and 90 days. The following treatments were applied to the forage samples: 1) tomato pomace and pumpkin waste silage mix (50:50), without any additives (control), 2) control + acetic acid (1% of DM), 3) control + LAB made inoculant (8×109 CFU/ml) and 4) control + organic acid + LAB made inoculants. Results showed that there were differences among treatments on DM content on day 7 (p<0.05). Although there was no significant difference among treatments on CP content, however, the highest and lowest decreasing trends were related to control and bacterial treatments, respectively. There were no significant differences among treatments on ADF and NDF contents in all ensiling times. The highest and lowest ash content was related to organic acid treated silage and control treatments. NH3N increased with time postensiling, and there were significant among treatments on days 1, 45 and 90. Inoculated silage had the lowest pH (3.85) comaperd with other treatments on day 90. The control had the lowest gas production rate compared with other treatments; however, there were no differences among treatments on ME and SCFA. There were significant differences among treatments on digestability, partition factore and microbial protein on 21 and 45 days’ silages. Generally, obtained results showed that different additives had no considerable effect on the nutritive value of tomato pomace and pumpkin waste silage.