اثر به کارگیری گیاه بولاغ اوتی (nasturtium officinale) بر ماندگاری و رشد لاروها ماهی قزل آلای رنگین کمان (onchorynchus mykiss) در یک سیستم کشت توام گیاه و ماهی مدار بسته

به نظر می رسد که از گیاه بولاغ اوتی می توان در یک سازگان توام پرورش لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان به صورت مدار بسته برای ایجاد یک سازگان متعادل بوم سازگانی بهره برد. برای این منظور و در قالب یک طرح کاملآ تصادفی تاثیر وجود تراکم های مختلف گیاه بولاغ اوتی بر رشد و ماندگاری آلوین های ماهی قزل آلای رنگین کمان در یک سازگان مدار بسته پرورش ماهی مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش را مقادیر مختلف 0، 20، 40 و 60 گرم گیاه بولاغ اوتی در بخش هایدروپونیک  با سه تکرار تشکیل دادند. میزان ماندگاری لاروها در تیمار با 60 گرم گیاه اختلاف معنی داری (p≤0/05) را با سایر تیمارها نشان داد و کم تر از سایر تیمار ها بود.  تعداد ماهیان از تعداد 20 قطعه در شروع آزمایش به 1/24±15 قطعه در پایان آزمایش رسید. با شروع آزمایش و غذا دهی ماهیان میزان هدایت الکتریکی آب افزایش یافت ولی اختلاف معنی داری را دربین تیمارها نشان نداد (p>0/05). بیش ترین و کم ترین مقدار هدایت الکتریکی آب به ترتیب در تیمارهای صفر و 20 گرم و به مقدار 60/51±594 و 82/31±580 میکرو زیمس اندازه گیری شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی آب در تیمار حاوی 40 گرم گیاه دارای بیش ترین و در تیمار حاوی 60 گرم گیاه دارای کم ترین مقدار بود و مقدار آن به ترتیب در تیمار 40 و 60 گرم گیاه و به 15/90±544/75 و 15/90±14/75 میکرو مول در لیتر در پایان آزمایش رسید.  نتایج به دست آمده، نشان داد تعادل مناسبی بین تعداد گیاه وارد شده به سازگان پرورشی و تراکم ماهیان برای تولید متابولیت های مورد نیاز گیاه برای رشد وجود ندارد و بولاغ اوتی برای رشد بهینه به غلظت بالایی از مواد معدنی نیاز دارد.

Effect of watercress (Nasturtium afficinale) on antioxidant capacity of water and survival of Rainbow trout fry (Oncorynchus mykiss) in a water recirculating system

It sees that with using water cress plant (Nasturtium afficinale) in an integrated fish and plant culture system, it would be possible to initiate an equilibrium ecosystem for culture of Rain bow trout fry. With running an experimental design, effect of different densities of water cress on fry (Oncorynhcus mykiss) and antioxidant capacity of water were evaluated in a water recirculating system. The treatments were different levels of Water cress; 0, 20, 40 and 60g plant separately introduced in each hydroponic chamber of experimental unit in triplicates.  The survival of fish in treatment with 60g plant was significantly (p < 0.05) lower than other treatments and from 20 pieces reached to 15±1.24  pieces at the end of experiment.  With feeding on the fish, the EC of water increased in all treatments without any significant differences (P>0.05). The highest and lowest EC of water recorded in treatments with 0 and 20 g plant with the rate of 594±60.51 and 580±82.31μs/m, respectively. Antioxidant capacity of water in treatments with 40 and 60 g plant reached to 414.75±15.90 and 414.75± 5.90 μm/l, respectively at the end of experiment. It was concluded that there is not any balancing between amounts of introduced plant and fish into the culture system, and nominated plant needed more concentration of nutrients for growth. The results of this experiment opened new vision of research to standard the waterborn condition for growth of fish based on antioxidant capacity of water.