>
Fa   |   Ar   |   En
   تعیین شاخص های غذایی ماهی گیش خال سفید carangoides malabaricus در آب های استان هرمزگان (دریای عمان و خلیج فارس)  
   
نویسنده بام غلامرضا ,کامرانی احسان ,کی مرام فرهاد ,جمیلی شهلا ,فاطمی محمدرضا
منبع محيط زيست جانوري - 1400 - دوره : 13 - شماره : 1 - صفحه:215 -220
چکیده    این مطالعه به منظورتعیین رژیم غذایی ماهی گیش خال سفید (carangoides malabaricus) در آب های خلیج فارس و دریای عمان (استان هرمزگان) به مدت 12 ماه از آذر ماه 1395 تا آبان ماه 1396 انجام شده است. نمونه برداری با تورهای ترال  و تور انتظاری انجام شد. جهت بررسی رژیم غذایی، 438 نمونه از گونه گیش خال سفید (c. malabaricus) انتخاب شد. نتایج داده های توصیفی زیست سنجی ماهی مذکور نشان داد که حداکثر طول کل 365 میلی متر(در اردیبهشت ماه) و حداقل طول کل 140 میلی متر(در شهریور ماه) و هم چنین حداکثر میزان وزن 534/5 گرم و حداقل آن 57/8 گرم بود. در طول دوره مورد بررسی میانگین طول کل ماهیان 18/41 ± 261 میلی متر و میانگین وزن ماهیان 25/35 ± 191/78 گرم بود. شاخص gasi نشان داد اوج تغذیه این گونه در خرداد ماه است. میزان شاخص تهی بودن معده (cv)، برای این گونه در طول تحقیق %62/33 به دست آمد که می‌ توان گفت این ماهی یک ماهی نسبتا کم خور است. از نظر نوع غذای خورده شده ، با توجه به حجم ماهیان هضم شده، ماهی کالروموتو به عنوان غذای اصلی برای گیش خال سفید محسوب می شود. میگو را می توان به عنوان غذای فرعی و بقیه گونه های خورده شده که عبارت بودند از اسکویید و خرچنگ را می توان به عنوان غذای تصادفی مطرح کرد.
کلیدواژه رژیم غذایی، خلیج فارس و دریای عمان، ماهی گیش خال سفید، carangoides malabaricus
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشکده علوم و فنون دریایی, گروه بیولوژی دریا, ایران, دانشگاه هرمزگان, دانشکده علوم و فنون دریایی, گروه شیلات, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشکده علوم و فنون دریایی, گروه بیولوژی دریا, ایران, سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی, موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشکده علوم و فنون دریایی, گروه بیولوژی دریا, ایران
 
   Determination of Indicators of Malabar trevally (Carangoides malabaricus) (Bloch & Schneider, 1801) in the waters of Hormozgan Province (Oman Sea and Persian Gulf)  
   
Authors Bam Gholamreza ,Kamrani Ehsan ,Kaymaram Farhad ,Jamilli Shahla ,Fatemi Seyed Mohammad Reza
Abstract    This study was conducted to feeding behavior of the Malabar trevally (Carangoides malabaricusin( in the Persian Gulf and Oman Sea. This study was conducted on the diet of the Malabar trevally (C. malabaricus) in the Persian Gulf and Oman Sea (Hormozgan province) for 12 months from December 2016 to November 2016. Sampling was done with trawl nets and expected nets. 438 specimens of the Malabar trevall (C. malabaricus) were selected for dietary examination. Results of descriptive bioassay data indicated that the maximum total length was 365 mm (in May) and the minimum total length was 140 mm (in September) and the maximum weight was 534.5 g and minimum was 57.8 g. During the study period, the mean total fish length was 261 ± 18.41 mm and the mean fish weight was 191.78 25 25.35 g. The GASI index showed a peak feeding in June. Gastric emptying index (CV) for this species was 62.33% during the study, which can be said to be a relatively small fish. In terms of the type of food eaten, due to the volume of digested fish, Leognathus. Sp,Encrasicholina punctifer fish is considered to be the staple food for the Malabar trevall. Shrimp can be eaten as a side dish, and other varieties eaten as squid and crab can be considered as a random meal.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved