بررسی قابلیت جذب زیستی نانوذرات اکسید روی توسط دوکفه ای های maytilaster lineatus و dressina poly morpha در دوره کوتاه مدت

در این مطالعه میزان جذب مستقم نانو ذرات اکسید روی توسط دوکفه ای های m. lineatus وd. poly morpha در دوره کوتاه مدت 96 ساعتی بررسی گردید. 60 عدد دوکفه ای d.polymorpha با دامنه طولی 0/8±2/53 سانتی متر و 60 عدد m. lineatus با دامنه طولی 0/5±2/7 سانتی متر از محیط طبیعی استحصال گردید. نانو ذرات با استفاده از دستگاه التراسونیک با 400 دور در دقیقه پخش شد. جهت یک فاز شدن آب مخازن با محلول نانو ذره از دستگاه هموژنایزر با 14000 دور در دقیقه استفاده شد و تیمارها با غلظت های 0/25، 25 و 50 بخش در میلیون تهیه گردید. انباشت نانو ذرات در توده بافتی دوکفه ای با دستگاه icp و نحوه توزیع نانو ذرات در مخازن دوکفه ای  با تست dls سنجیده شد. نتایج مربوط بهicp  نشان داد بیش ترین میزان انباشت نانو ذرات در توده بافتی دوکفه ای ها در بالاترین غلظت مواجهه (0/05˂p ) می باشد و کم ترین میزان جذب در کم ترین غلظت مواجهه به صورت معنی داری (0/05˂p ) نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. هم چنین دوکفه   ای d. polymorpha نسبت به دوکفه ای m. lineatus در طول دوره مواجهه توان جذب بالاتری از خود نشان داد. نتایج تست dls نشان داد که ذرات از لحاظ اندازه بین 10010 نانومتر بوده اند که موید عدم ترسیب و هموژن بودن نانو ذرات در مخازن بوده است. هر دو گونه دوکفه   ای به عنوان شاخص های بسیار مناسبی جهت پایش اثرات نانو ذرات اکسید روی در محیط های آبی پیشنهاد می شود.

Investigation of bioavailability of zinc oxide nanoparticles by Maytilaster lineatus and Dressina poly morpha bivalves in short term

In this study, the direct absorption of zinc oxide nanoparticles by M. linearatus and D. polymorpha was investigated over a short period of 96 hours. Sixty D. polymorpha legs with a range of 2.53±0.85 cm and sixty M. linearatus with a range of 2.7±0.5 cm was taken from the natural environment. The nanoparticles were spread using an ultrasonic device at 400 rpm. In order to phase together water reservoirs with nanoparticle solution by homogenizer device with 14000 rpm was used and Treatments were prepared at concentrations of 0.25, 25 and 50 ppm. The accumulation of nanoparticles in bivalve tissue mass with an ICP device and the distribution of nanoparticles in bivalve reservoirs were measured by DLS test. The results of ICP showed the highest accumulation of nanoparticles in bilayer tissue mass at the highest exposure concentration (p < 0.05). The lowest uptake was observed at the lowest exposure concentration (p < 0.05) compared to other treatments. D. polymorpha bivalve showed higher uptake ability than the bivalve M. lineatus during the exposure period. The DLS test results showed that the particles were in the range of 10110 nm in size, confirming the nonsegregation and homogeneity of the nanoparticles in the tanks. Both bivalve species are suggested as very good indicators for monitoring the effects of zinc oxide nanoparticles in the aquatic ecosystem.