تاثیر اسانس های آویشن، زیره، دارچین و سیر بر باکتری بیماریزای استرپتوکوکوس اینیایی در محیط برون تنی

اهمیت بیماری آبزیان و هم چنین گزارشات فراوان درخصوص خسارات ناشی از بروز بیماری های عفونی در مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان از یک سو و بروز مقاومت میکروبی در نتیجه استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها و سایر مواد شیمیایی جهت کنترل و درمان بیماری ها، تقاضا برای درک صحیح مقادیر موثر اسانس ها به عنوان عوامل ضدمیکروبی جایگزین را  بیش از پیش اثبات می کند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثر ضدباکتریایی اسانس های آویشن، سیر، دارچین و زیره بر رشد باکتری استرپتوکوکوس اینیایی در محیط برون تنی (in vitro) طی زمان های 24، 48، 72 و 120 ساعت انکوباسیون است. پس از کشت باکتری مورد نظر در محیط کشت اختصاصی، تعداد 3 چاهک در محیط کشت ایجاد و سپس غلظت های 50، 100، 150 و 200  ppm از هر یک از اسانس ها به طور جداگانه به چاهک اضافه و پس از گذشت زمان های فوق قطرهاله عدم رشد باکتری با کولیس اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده حاکی از وجود اثر توام معنی دار پارامترهای نوع اسانس، غلظت آن و زمان انکوباسیون است (p<0.001). درخصوص اثر مهارکنندگی بر رشد باکتری استرپتوکوکوس اینیایی بیش ترین اثر بخشی به ترتیب مربوط به اسانس سیر، آویشن، زیره و درنهایت دارچین بوده است که به طور معنی داری با یکدیگر اختلاف داشتند (p<0.05). سریع ترین (پس از 24 ساعت) اثر مهارکنندگی رشد باکتری مربوط به سیر و آویشن بود. در مجموع می توان این گونه نتیجه گیری نمود که اسانس  های گیاهی مورد استفاده در این تحقیق، دارای خواص آنتی باکتریال منتهی با درجات و میزان اثربخشی متفاوت هستند.

Effects of Thymus vulgaris, Allium sativum, Cinnamomum verum and Cuminum cyminum on infectious bacterium (Streptococcus iniae), an in vitro experiment

The importance of aquatic animal diseases, as well as a large amount of reports on economic losses in the rainbow trout industry due to infectious disorders is not obscure todays. As a result, the emergence of antibioticresistance of bacteria led to higher demand for identifying the effective concentration of essences as an alternative antimicrobial agent. The aim of this study was to evaluate the effects of Thymus vulgaris, Allium sativum, Cinnamomum verum and Cuminum cyminum essences on Streptococcus iniae growth rate, an in vitro experiment. To address that, the completely randomized design was performed with 3 replicates. Following bacterial culturing on plates, several wells were created and then four different concentrations (50, 100, 150,200 ppm) of each essence were injected into the wells. The plated were incubated for 24, 48, 72 and 120 h and the maximum inhibitory zone was measured by using a Caliper. Obtained results showed significant (P<0.001) combined effects of type of essence, essence concentration and time of incubation on bacterial growth. The maximum inhibition for S. iniae was observed in A. sativum, T. vulgaris and to some degree in C. cyminum and finally C. verum, which were significantly different (P<0.05). At the beginning of incubation (24 h), the most inhibition zone for S. iniae was found in A. sativum and T. vulgaris (P<0.05). In conclusion, the herbal essence applied here, had significant antibacterial effects but with different degrees.