بررسی تراکم‌های مختلف پرورش ماهی سی باس آسیایی (lates calcarifer) در استخرهای میگو چوئبده آبادان

صنعت میگو در سال های اخیر با چالش بزرگی روبرو بوده،  به طوری که بیماری ویروسی اکثر مزارع را به صورت نیمه فعال یا غیرفعال درآورده است. ماهی سی باس به دلیل رشد سریع، تحمل شوری و توانایی در پذیرش غذای فرموله به عنوان گزینه که پتانسیل احیای این مزارع را دارد انتخاب شد. در این راستا به صورت آزمایشی در مجتمع پرورش میگو چوئبده آبادان از خرداد تا آذر 1396 که شامل 9 استخر 7000 مترمربعی در 3 تیمار با 3 تکرار، 3 تیمار با تراکم‌های 12000، 13500 و 15000 قطعه با وزن اولیه 40 گرم، در هکتار ذخیره‌ سازی شد. فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب، دما، ph و اکسی‍ژن به صورت مداوم، زیست سنجی به صورت 3 هفته یک‌ بار و شاخص‌های تغذیه ای و رشد شامل ضریب رشد ویژه (sgr)، ضریب تبدیل غذایی (fcr)، افزایش وزن (wg)، میزان کارایی پروتئین (per) ودرصد بازماندگی (svr) مورد بررسی قرار گرفت. وزن نهایی پس از 175 روز در تیمارهای مختلف وزن نهایی تراکم‌های 1، 2 و 3 به ترتیب 9/14±749/17، 9/5±763/5 و 8/3±662/5 اختلاف معنی‌ داری را نشان دادند (p<0/05). ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای 1، 2 و 3 به ترتیب 0/03±1/39، 0/05±1/42 و 0/06±1/45 و درصد بازماندگی نیز در تیمارهای 1، 2 و 3 به ترتیب 1/46±83/84، 0/86±82/54 و 0/87±86/21 اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0/05). با توجه به نتایج به‌ دست‌ آمده در تیمارهای مختلف، تراکم متوسط 13500 قطعه در هکتار در استخرهای خاکی میگو بهترین کارایی را در این پژوهش نشان داد که می‌ تواند به عنوان یک الگویی در پرورش به کار گرفته شود.

The survey of different density culture of Asian seabass(Lates calcarifer) in shrimp ponds in ‎ Choebdeh Abadan province

Recently shrimp industry has faced great challenge. Viral disease of the white spot causes the ‎inactive ‎of many farms. . Sea bass ‎fish with fast growth, easy replication, tolerance to high salinity and ‎the ability to accept formulated ‎foods can be used as alternatives to shrimp farms. Therefore, applied ‎research was designed. All ‎stages of the research were conducted at Chouebdeh Abadan Shrimp ‎Center. ‎‏9‏‎ pools of ‎‏7000‏‎ square ‎meters were selected in ‎‏3‏‎ treatments. The treatment was stored ‎with ‎‏12000‏‎, ‎‏13500‏‎ and ‎‏15000‏‎ fish per hectare. The ‎fish were ‎‏40‏‎ grams. The biomass was every ‎‏3‏‎ ‎weeks. Nutrition and growth indicatores including ‎specific growth factor (SGR), Food conversion rate ‎‎(FCR), Weight growth (WG), protein efficiency rate ‎‎(PER) and survival rate (SVR) were studied. Pellet ‎feeds were used at ‎‏2‏‎‎‏5%‏‎ body weight . Physico‎chemical factors including pH and pH were measured ‎during the course of the experiment. The results ‎showed that final weight had a significant difference ‎after ‎‏175‏‎ days. Treatment with highdensity ‎growth in less than two treatments. (P <‎‏0.05‏‎). The final ‎weight was ‎‏14.9‏‎ ± ‎‏17.749‏‎, ‎‏5.9‏‎ ± ‎‏5.763‏‎ and ‎‏3.8‏‎ ‎‎± ‎‏5.662 gr. Food conversion rate did not show a ‎significant difference in treatments. And ‎‏1.39‏‎ ± ‎‏0.33‏‎, ‎‏1.42‏‎ ± ‎‏0.05‏‎, and ‎‏1.45‏‎ ± ‎‏0.60‏‎, respectively. ‎Survival percentage did not show significant difference. ‎And ‎‏82.54‏‎ ± ‎‏0.86‏‎ ± ‎‏84.81‏‎ and ‎‏86.21‏‎ ± ‎‏0.87‏‎ ‎respectively. The results showed that the density of ‎‏13500‏‎ fish /hectare was the best treatment. Can ‎be used as a method.‎