تاثیر تغذیه متوالی و متناوب با پربیوتیک میتو بر فاکتورهای رشد، ترکیب لاشه و شاخص‏ های خون شناسی در کپورمعمولی (Cyprinus Carpio)

این پژوهش به منظور مقایسه اثرات استفاده متوالی و متناوب از 0/2 درصد پربیوتیک میتودر غذای کپورمعمولی بر شاخص ‏های رشد، ترکیب لاشه و شاخص‏ های خون شناسی انجام شد. تعداد 180 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 0/05±6/00 گرم به مدت 60 روز تحت آزمایش قرار گرفتند. آزمایش شامل 3 تیمار بود. تیمار 1 به مدت 60 روز غذای حاوی 2 گرم پربیوتیک میتو در کیلوگرم غذا دریافت کرد. درحالی که تیمارهای 2 و3 همین غذا را به ترتیب با فواصل 3 و 7 روزه دریافت کردند. براساس نتایج، بیش ترین وزن نهایی، درصد افزایش وزن ،ضریب رشد ویژه و تولید خالص ماهی در تیمار 1 به دست آمد که با تیمار 2 تفاوت معنی ‏دار نداشت (p>0/05). بیش ترین فاکتور وضعیت مربوط به تیمار 1 بود که با دو تیمار دیگر تفاوت معنی ‏دار داشت (p<0/05). در کل دوره پرورش تلفاتی در بین تیمارها مشاهده نشد. حداکثر میزان غذای خورده شده و شاخص کارایی پروتئین و کم ترین ضریب تبدیل غذایی با تفاوت معنی ‏دار با سایر تیمارها نیز در تیمار 1 اندازه گیری شد. هم چنین تفاوت معنی ‏داری از نظر ارزش غذایی لاشه بین سه تیمار مشاهده نشد. تیمار1 دارای بیش ترین تعداد گلبول قرمز و گلبول سفید و بیش ترین مقدار هموگلوبین و هماتوکریت بود که با تیمار 2 تفاوت معنی ‏دار نداشت. بنابراین تغذیه متناوب با پربیوتیک میتو با فواصل 3 روزه، می‏ تواند به جای تغذیه مستمر با پربیوتیک میتو در کپورمعمولی استفاده شود.

Effect Of Continuous And Intermittent Oral Administration Of Prebiotic Mito On The Growth Factors, Body Composition, And Hematological Parameters In Common Carp Cyprinus carpio

This study aimed to compare the effects of continuous and intermittent nutrition of 0.2 percent prebiotic Mito on growth, carcass composition and hematological parameters in common carp. 180 fingerling with the mean weight of 6 ± 0.05 g were experienced for 60 days. The experiment was designed as 3 treatments. Treatment 1 received 2 g of Mito prebiotic per kg of food for 60 days, while treatment 2 and 3 received the same food at 3 and 7 day intervals, respectively. Based on the results, the highest final weight gain, the percentage of weight gain, specific growth rate and net production of fish were obtained in treatment 1, which did not have significant difference with treatment 2 (P>0.05).The highest condition factor was related to treatment 1, which had a significant difference with the other two treatments (P<0.05). No mortality was observed among treatments during the whole period of study. Also, the maximum amount of food consumed and the protein efficiency index and the lowest feed conversion ratio were measured in treatment 1 which were significantly different with other treatments. There was no significant difference between the three treatments in terms of carcass composition. Treatment 1 had the highest numbers of red blood cells and white blood cells and the highest amounts of hemoglobin and hematocrit, which did not have significant difference with treatment 2. So, intermittent feeding with Mito prebiotic in 3day intervals, can be used instead of continues oral administration of Mito in common carp.