شناسایی و مطالعه وضعیت سلامت سنگفرش های مرجانی خلیج چابهار (دریای عمان)

برای شناسایی و بررسی وضعیت سنگفرش های مرجانی خلیج چابهار، عملیات میدانی پس از شناسایی 4 ایستگاه بعنوان نقاط مرجانی در سال 1387 آغاز و تا پایان سال در 3 مرحله انجام گرفت. جهت مطالعه وضعیت پوشش مرجان ها که در آن 8 فاکتور اصلی مد نظر بود، از روش ترانسکت خطی (lit) در دو محدوده ی عمقی 3-2 متر و 8-5 متر استفاده شد. در نهایت 20 گونه مرجان سخت از 14 جنس و 9 خانواده و یک گونه مرجان نرم شناسایی گردید. خانواده faviidae دارای بیشترین تعداد گونه ها بود. طبق بررسی های بعمل آمده گونه های favia favus، favia matthaii، platygyra daedalea و siderastrea savignyanaدر تمام ایستگاه ها مشاهده گردیدند. کمترین تعداد گونه ها در ایستگاه 4 (تیس) وجود داشتند. بیشترین درصد پوشش مرجان زنده در عمق 3-2 متر با 35 درصد در ایستگاه 3 و بیشترین میزان پوشش مرجان های مرده در ایستگاه 1 دیده شد. بیشترین پوشش مرجان های زنده در عمق 8- 5 متر در ایستگاه 2و1 ثبت و بیشترین میزان مرجان های مرده در این عمق باز هم در ایستگاه 2 دیده شد. در بررسی اندیس توسعه (di) و وضعیت (ci)، در عمق 2-3 متری ایستگاه چهارم میزان استرس بالا (28/0-) و همچنین وضعیت میزان رشد و توسعه مرجانی بسیار ضعیف (75/0-) بود و ایستگاه 3 از نظر شاخص توسعه و شرایط در وضعیت خوبی بود. ایستگاه 4 در عمق 8-5 متری، فاقد اکوسیستم مرجانی بود و طبق محاسبه اندیس توسعه این زیستگاه برای رشد مرجان ها مناسب نمی باشد و طبق محاسبه در این عمق ایستگاه های 1و2 دارای وضعیت توسعه خوب و شرایط محیطی و میزان استرس معمولی می باشد.