بررسی میزان رشد، بقاء و ارزش غذایی آنوستراکا (branchinecta orientalis (crustacea: anostraca در تغذیه با جلبک های تک سلولی scenedesmus sp. و haematococcus sp

آبزی پروری مطلوب وابسته به معیارهای مختلفی بوده که در این میان انتخاب غذای مناسب با پتانسیل لازم از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. امکان استفاده از پریان میگوها در رژیم غذایی آبزیان بطور وسیع مورد بررسی قرار نگرفته است. در میان غذاهای زنده مورد استفاده در آبزی پروری، پریان میگوها با پتانسیل لازم به عنوان یک ماده غذایی برای ماهیان محسوب می شوند، مانند ماهی های زینتی که ازغذای زنده بهره مند می شوند. هم چنین سیست و ناپلی آن ها به دلیل سهولت و دسترسی آسان در پرورش لارو آبزیان مورد استفاده قرار می گیرد. branchinecta orientalis متعلق به راسته آنوستراکا، ساکن بومی آبگیرهای فصلی واقع در شمال غربی ایران می باشد. در این تحقیق، سرعت رشد و بقاء این گونه با استفاده از دو نوع جلبک تک سلولی به همراه مقدار مشخصی از مخمر غنی شده به مدت 15 روزمورد مطالعه قرارگرفت. ناپلی های تازه تفریخ شده تحت شرایط آزمایشگاهی (دمای 1± 21درجه سانتی گراد، 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی، شدت نور 1600 لوکس و تراکم 200 ناپلی در لیتر آب شیرین) تا تمایز جنسی، با استفاده از جلبک های هماتوکوکوس و سندسموس پرورش داده شدند. نتایج با استفاده ازروش آنالیز واریانس یک طرفه(one-way anova) بررسی گردید. نتایج حاصله نشان داد که هر دو رژیم غذایی نتایج خوبی برای پرورش این موجود داشته و حتی اختلاف معنی داری از لحاظ سرعت رشد و بقاء بین دو تیمار غذایی (هماتوکوکوس و سندسموس) دیده نشد (5%