ارزیابی تحمل به شوری لارو ماهی قره برون (acipenser persicus) تغذیه شده با ناپلیوس آرتمیا (artemia urmiana) غنی شده با ویتامین ث و hufa وارداتی و داخلی

تاثیر اسیدهای چرب فوق غیراشباع با دو منبع وارداتی و داخلی و سطوح مختلف ویتامین ث برتحمل شوری لارو ماهی قره برون مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. سیست آرتمیا ارومیانا در شرایط استاندارد تفریخ و توسط یک امولسیون وارداتی و یک روغن ماهی داخلی همراه با سه سطح ویتامین ث غنی و به مدت 20 روز لارو ماهی قره برون از آن ها تغذیه نمود.در پایان دوره آزمایش با اندازه گیری اسیدهای چرب در آرتمیا و لارو ماهی و تحمل شوری لاروهای تیمار شده با قرار دادن آن ها در شوری های مختلف و زمان های متفاوت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بازماندگی و تحمل به شوری های بالا در کلیه لاروهای تیماری در مقایسه با گروه شاهد که از آرتمیا غنی نشده تغذیه نموده بودند به طور معنی داری (p<0.05) افزایش نشان داد.کلیه فاکتورهای اصلی بر تحمل شوری لارو ماهی قره برون در شوری 12 گرم در لیتر و پس از 120 ساعت تاثیر معنی داری نشان دادند (p<0.05) ولی بین تیمارهای ترکیبی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (p>0.05). از بین فاکتورهای اصلی (ices30/4 (1/00±100/00 درصد سطح 20 درصد ویتامین ث (1/00±99/00 درصد) و زمان 24 ساعت غنی سازی غذای زنده (1/00±99/00 درصد) بیش ترین افزایش بقاء در لارو ماهی های تحت استرس را به وجود آوردند. هم چنین میزان اسیدهای چرب امگا 3 و 6 چه در آرتمیا غنی شده و چه در لارو ماهی تغذیه شده از آرتمیای غنی شده به خصوص با امولسیون تجاری افزایش معنی داری با گروه شاهد نشان داد (p<0.05).