بررسی ارزش حفاظتی منطقه دامگاهان به‌عنوان کریدور زیستگاهی کل و بز (capra aegagrus) بین منطقه حفاظت شده کالمند-بهادران و منطقه شکار ممنوع شیرکوه

امروزه جدایی و تکه تکه شدن زیستگاه اثرات بسیار مهمی بر روی جمعیت های حیات وحش دارد.گسترش مناطق حفاظت شده و ایجاد ارتباط بین این مناطق از مهم‌ ترین راهکارهای مقابله با این معضل است.کریدورها نقش مهمی روی توزیع جمعیت حیات وحش و جلوگیری از کاهش بقای جمعیت دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزش حفاظتی منطقه دامگاهان به‌عنوان کریدور زیستگاهی بین منطقه حفاظت شده کالمند-بهادران و منطقه شکار ممنوع شیرکوه با وسعت 106000 هکتار انجام گرفته است. با استفاده از نقاط حضور گونه و متغیرهای محیط زیستی مدل سازی مطلوبیت زیستگاه بز وحشی با روش تحلیل آشیان بوم شناختی انجام شد. سپس با بهره گیری از نقشه مطلوبیت زیستگاه و با استفاده از روش کم هزینه ترین مسیر، کریدورها مشخص شدند. مهم‌ ترین متغیرهای موثر بر حضور کل و بز مناطق صخره ای، درصد شیب، ارتفاع از سطح دریا، دامنه‌ها و پوشش‌گیاهی می باشند. میزان حاشیه گرایی و تخصص گرایی به ترتیب 0/838 و 3 برآورد گردید که نشان می دهد بز وحشی مجموعه شرایط محیط زیستی بالاتر از شرایط میانگین منطقه را ترجیح می دهد و به دامنه محدودی از شرایط محیط زیستی منطقه وابسته است و در استفاده از منابع زیستگاه تخصصی عمل می کند. بیش از 60 درصد وسعت کریدورهای پیشنهادی را زیستگاه‌های مطلوب تشکیل می دهند. با محاسبات صورت گرفته هفت کریدور جهت اتصال مناطق شناسایی گردید. نتایح نشان داد که محدوده دامگاهان دارای مطلوبیت زیستگاهی بالا وکم‌ترین هزینه تجمعی و کم‌ترین تعارضات انسانی در بین کریدورها برای بز وحشی می باشد.