فراوانی و شدت خسارت گوشت خواران به دامداران روستایی در شرق استان اصفهان

شناسایی آسیب ها و خسارات ناشی از حمله حیوانات وحشی به دام اهلی، طیور و انسان از مباحث مهم در مدیریت حیات وحش است. حمله حیوانات وحشی، خسارات و هزینه های مالی و حتی آسیب های روحی به افراد خسارت دیده وارد می کند. اولین قدم در پیشگیری از بروز این خسارات یا مدیریت آن، ارزیابی میزان و شدت خسارت و شناسایی عواملی ا ست که نقش مهمی در ایجاد تعارض بین انسان و حیات وحش دارد. تاکنون در ایران، پژوهش های به نسبت محدودی درباره شدت خسارت حیات وحش به انسان در مقایسه با سایر عوامل طبیعی انتشار یافته است. برای شناخت بهتر رابطه انسان و گوشت خواران در ایران، این پژوهش در منطقه شرق استان اصفهان شامل شهرستان های نایین و اردستان و از طریق مصاحبه با 367 نفر از ساکنان 18 روستا انجام شد. در این مطالعه براساس نظر مصاحبه شوندگان، گونه های آسیب رسان و میزان آسیب پذیری دام و طیور ناشی از بیماری و حملات گوشت خواران در بازه زمانی زمستان 1395 تا  بهار 1396 بررسی شد. نتایج نشان داد که بر اساس اعتقاد دامداران مصاحبه شده، بیش ترین تلفات دام مربوط به گرگ خاکستری (92/7% موارد گزارش شده خسارت حیات وحش) بوده و گونه های دیگر شامل شغال، روباه معمولی،کفتار راه راه، گربه وحشی،کاراکال و پلنگ با سهم اندک در ادعای تعارض در رتبه های بعدی قرار گرفتند. بررسی سایر عوامل موثر بر تلفات دام در این منطقه نشان داد که خسارت تلفات دام اهلی ناشی از بیماری ها 2/5 برابر تلفات گزارش شده از حمله گرگ بوده است. به نظر می رسد که مشاهده به نسبت فراوان گرگ در منطقه توسط روستاییان و ذهنیت آنان از رفتار تهاجمی گرگ باعث شده که در نظر مردم محلی، گرگ به عنوان مهم ترین عامل تلفات دام شناخته شود. نتایج حاصل از مقایسه عوامل موثر بر آسیب پذیری دام نشان داد که نگه داری گوسفندان در آغل های مسقف که توسط سگ های نگهبان مراقبت می شوند و هم چنین دوری کردن از محل های فعالیت گرگ مخصوصاً در زمان پرورش توله های گرگ، کارآمدترین شیوه محلی در کاهش خسارت گرگ به روستاییان (حمله به دام) است.