اثر پروبیوتیک لاکتوکوکوس لاکتیس (سویه ptcc 1403) در جیره غذایی، بر شاخص‌های رشد و درصد بازماندگی ماهی کفال خاکستری (mugil cephalus) در برابر با کتری لاکتوکوکوس گارویه آ

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر پروبیوتیک لاکتوکوکوسلاکتیس(1403ptcc) در جیرهغذایی، بر عملکرد رشد و درصد بازماندگی ماهی کفال خاکستری (mugil cephalus l) در برابر باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ به مدت 30 روز انجام گرفت. در این مطالعه، تعداد 450 قطعه ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی 1/4±8/44 گرم در یک طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی و 3 تکرار (با تعداد 30 عدد در هر تکرار) دسته بندی شدند. تیمار ها عبارت بودند از دو تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده پروبیوتیک) و تیمار های آزمایشی 1,d2d و3d که به ترتیب حاوی 108×1/5، 108× 3 و 108 × 6 واحد تشکیل کلنی پروبیوتیک بر گرم غذا بود. بعد از 30 روز، 10 عدد بچه ماهی از هر تکرار با باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ (تراکم107 × 1 واحد تشکیل کلنی بر میلی لیتر به روش غوطه وری) چالش داده شدند و تلفات به صورت روزانه تا 10 روز پس از چالش ماهیان ثبت شد. نتایج  نشان داد که تمامی شاخص های رشد و هم چنین درصد بازماندگی  در تیمارهای دریافت‌کننده پروبیوتیک بهبود یافت اما  اختلاف معنی‌داری با گروه شاهد نشان ندادند (p>0/05)، ولی فاکتور وضعیت(cf)  در تیمارهای 2d و 3d نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌داری داشت (p<0/05). درصد بازماندگی از 40 درصد در گروه شاهد به 64درصد در تیمار 3d و68درصد در تیمار2d افزایش یافت (p<0/05). به ‌طورکلی می ‌توان نتیجه گرفت که استفاده از سویه (1403ptcc) لاکتوکوکوس لاکتیس در جیره غذایی می ‌تواند منجر به افزایش ماندگاری بچه ماهی کفال خاکستری در چالش با باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ شود.