مدل سازی مطلوبیت زیستگاه کل و بز (capra aegagrus) در پارک ملی قمیشلو با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

مدل های پراکنش گونه ای رابطه بین توزیع گونه ها و عوامل محیطی را ارزیابی می کنند و درک بهتری از مدیریت و سیاست های آینده ارائه می دهند. یکی از این ابزارهای مدل سازی، شبکه عصبی مصنوعی می باشد  که امروزه به  ابزار مهمی برای تصمیم گیری تبدیل شده است. بر اساس اعلام اتحادیه جهانی حفاظت از حیات وحش و منابع طبیعی از میان گونه های مهره داران در ایران، کل و بز جزء طبقه گونه های آسیب پذیر می باشد. از اینرو هدف از این مطالعه مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گونه کل و بز در پارک ملی قمیشلو با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی می باشد. در این مطالعه از متغیرهای ارتفاع، شیب، پوشش گیاهی، فاصله از جاده و فاصله از منابع آبی استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شبکه پرسپترون چند لایه، و به منظور محاسبات از نرم افزار matlab r2015b استفاده شد. نتایج حاصل از مدل سازی نشان داد که به ترتیب متغیرهای ارتفاع، فاصله از منابع آب، شیب، فاصله از جاده و طبقه پوشش گیاهی مهم ترین عوامل موثر بر پراکنش گونه کل و بز می باشد. محدوده مطلوب پراکنش گونه کل و بز در پارک ملی قمیشلو در مناطق با ارتفاع بیش تر از 2200 متر می باشد که مساحت مناطق مطلوب برای زیستگاه این گونه در حدود 3982 هکتار از کل مساحت منطقه می باشد که 12/36 درصد از منطقه را شامل می شود.