بررسی تنوع زیستی و آلودگی جوامع بنتیک خوریات لافت و تیاب در استان هرمزگان

به منظور بررسی جوامع بنتیک در خوریات لافت و تیاب، نمونه برداری دردو فصل سرد وگرم و با انتخاب 4 ایستگاه و 3 تکرار از لایه بنتیک با استفاده از گراب ونوین صورت پذیرفت. نتایج حاصله نشان می دهد که در فصل گرم پرتاران بامیانگین 19عدد درمترمربع بیش ترین فراوانی را دارند درحالی که شکم پایان درفصل سرد دارای کم ترین فراوانی (کم تر از صفر) دارند. باتوجه به میانگین تراکم ها در ایستگاه4 خورتیاب، ماکروبنتوزها ازنظرمکانی اختلاف معنی داری نشان داده اند (p<0/05) ومکان در تراکم ماکروبنتوزها تاثیرگذارمی باشد. شاخص مارگالف وشانون چنین بیان می کنند که تمامی مناطق مورد مطالعه از نظر آلودگی در وضعیت مطلوبی به سر می برند و این در مناطق گرمسیری امری طبیعی محسوب شود. شاخص اونس  نشان می دهد که خور لافت و تیاب از نظر آلودگی درشرایط مطلوبی به سر می برند و تقریباً محیط های بدون آلودگی می باشند. از دید شاخص سیمپسون نیز مناطق مورد مطالعه تحت تاثیر آلودگی جدی قرار ندارند. شاخص اکولوژیک  منحنی فراوانی – وزن نیز نشان می دهد که در تمام ایستگاه ها منحنی وزن بالای منحنی فراوانی قرار دارد و این نشان دهنده یک محیط بدون استرس می باشد. براساس نتایج به دست آمده تنها ایستگاه 4 خورتیاب با توجه به موقعیت مکانی آن یک محیط تحت استرس می باشد که نتیجه ورود و تاثیر مستقیم پسماندها از مزارع پرورش میگو می باشد.