مدل سازی مطلوبیت زیستگاه اردک مرمری (marmaronetta angustirostris) با استفاده از روش حداکثر آنتروپی

شناخت نیازهای زیستگاهی گونه های حیات وحش، به خصوص گونه های در معرض خطر انقراض از اهمیت قابل توجهی در مدیریت حیات وحش برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گونه آسیب پذیر اردک مرمری (marmaronetta angustirostris) در بخش شمالی تالاب بین المللی شادگان بود. نقاط حضور گونه با انجام مطالعات میدانی و گزارشات جوامع محلی و کارشناسان سازمان محیط زیست به دست آمد. عوامل محیطی به کاربرده شده به عنوان متغیرهای موثر بر حضورگونه شامل عمق آب، دمای آب، هدایت الکتریکی، اسیدیته، میزان اکسیژن محلول، تیپ پوشش گیاهی، شاخص تراکم پوشش گیاهی و فاصله از روستا بود. سپس متغیرهای مورد نیاز برای مدل سازی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه و در نهایت برای تهیه نقشه مطلوبیت زیستگاهی از مدل حداکثر آنتروپی (maxent) استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل‌ مکسنت در این مطالعه عملکرد خوبی دارد و سطح زیر منحنی (0/981=auc) محاسبه گردید. هم چنین به ترتیب متغیرهای هدایت الکتریکی، میزان اکسیژن محلول، فاصله از روستا و مراکز حضور انسان، پوشش گیاهی نیزار و جگن و سپس عمق آب مهم ترین متغیرهای محیطی موثر بر مطلوبیت زیستگاهی این گونه شناسایی شدند.