ارزیابی مطلوبیت زیستگاه کل و بز (capra aegagrus)در استان گلستان

تعیین وضعیت توزیع گونه ها از اهمیت به سزایی در برنامه های مدیریت حیات وحش برخوردار است. ارزیابی زیستگاه و مدل های پیش بینی کننده توزیع گونه ها ابزاری مناسب جهت شناخت نیازهای حیات وحش و تعیین وضعیت توزیع می باشند. استان گلستان به دلیل داشتن کوهستان های بکر متعدد از جمله زیستگاه های مهم برای کل و بز در کشور است که در معرض تخریب زیستگاه می باشد. پازن که به عنوان گونه ای آسیب پذیر در فهرست سرخ iucn قرار دارد، زیستگاهش در این استان در معرض نابودی قرار دارد. هدف این مطالعه ارزیابی مطلوبیت زیستگاه پازن در کوهستان های استان گلستان با استفاده از روش maxent (حداکثر آنتروپی) می باشد. بدین منظور، زیستگاه در استان تقسیم بندی شد و طی چهار عملیات صحرائی درفصل پاییز و زمستان 1393، 58 نقطه ثبت شد. سپس نقشه های فاکتورهای تاثیرگذار بر پراکنش پازن (متغیر مستقل)در منطقه شامل شیب، سینوس وکسینوس جهت، ارتفاع، فاصله از جاده ها، فاصله از آبراهه، فاصله از چشمه، فاصله از مناطق توسعه یافته و تراکم پوشش گیاهی تهیه شده و به همراه لایه نقاط حضور  به وسیله نرم افزار مکسنت تجزیه و تحلیل شدند.نتایج تحلیل مکسنت و فراکافت جک نایف سه عامل شیب، ارتفاع و پوششگیاهی را به عنوان مهم ترین فاکتورها و جهت را کم اهمیت ترین فاکتور در مطلوبیت زیستگاه برای پازن معرفی می کند. میانگین auc  و نمودار omission کارایی مدل‌ را بالا ارزیابی کردند. نقشه مطلوبیت زیستگاه نشان می دهد زیستگاه مطلوب کل و بز در ارتفاعات 1700 تا 3000 متر و شیب های بالاتر از 50 درصد می باشد. پیش بینی مکسنت نشان می دهد که حدود 0/006 مساحت استان زیستگاه مطلوب پازن است و هم چنین 50 درصد زیستگاه های مطلوب پازن تحت حفاظت می باشند.