ارزیابی ژنتیکی جمعیت بنیان گذار گوسفند وحشی (ovis orientalis) در مرکز تکثیر چادگان

تکثیر در اسارت که باهدف افزایش جمعیت گونه‌ها و رهاسازی مجدد آن ها در زیستگاه های طبیعی صورت می‌گیرد، نقش مهمی در حفاظت از گونه ها داشته و انجام مطالعات ژنتیکی از ملزومات آن محسوب می شود. در این پژوهش تنوع ژنتیکی و جایگاه رده بندی جمعیت گوسفند وحشی در سایت تکثیر چادگان با استفاده از تکثیر قطعه ای به طول 688 جفت باز از ژن سیتوکروم b ارزیابی شد. نتایج نشان داد که گوسفند وحشی درمنطقه چادگان در کلاد o. vignei قرارگرفته و به عنوان زیرگونه o.vigneilaristanica از زیر گونه‌های o.vignei kermanansis تفکیک شد. در مطالعه‌ حاضر 3 هاپلوتایپ جدید به 67 هاپلوتایپ مطالعات گذشته اضافه گردید که تنوع ژنتیکی نسبتاً مناسبی را در جمعیت مورد مطالعه نشان داد. میزان واگرایی ژنتیکی درون و بین‌ گونه‌ای قوچ و میش کلادهای o.vignei، o. orientalis و o. canadensis از کلاد o. ammon با توجه به تعداد کم نمونه در این مطالعه با روش k2p محاسبه گردید. بر این اساس حداقل و حداکثر فاصله‌ ژنتیکی درون گونه o. vignei 0/013 تا 0/015 به دست آمد درحالی‌که فاصله ژنتیکی بین‌گونه‌ای o. vignei با o. canadensis 0/086 تا 0/088 و o. vignei با  o. orientalis 0/021 تا 0/024 برآورد گردید. حداقل فاصله ژنتیکی بین زیرگونه های o. canadensis و o. orientalis و حداکثر آن بین زیرگونه های o. vigneiمشاهده شد. نتایج این مطالعه می تواند در انتقال افراد بین ‌جمعیت‌ها و رهاسازی افراد از سایت های تکثیر به زیستگاه های طبیعی مورد استفاده قرار گیرد تا تنوع ژنتیکی جمعیت های گوسفند وحشی در کشور حفظ شود.