اثر پربیوتیک کیتوزان بر عملکرد رشد، پارامترهای هماتولوژیکی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (cyprinus carpio)

هدف از این تحقیق بررسی اثرات کیتوزان بر عملکرد رشد، برخی شاخص ‌های هماتولوژی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپور معمولی بود. ماهیان (0/033±1/219 گرم) به چهار گروه تقسیم شدند که با جیره ‌های حاوی سطوح مختلف کیتوزان؛ 0 (شاهد)، 0/5، 1 و 2 درصد به ‌مدت 54 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیره‌ های حاوی کیتوزان، وزن نهایی و افزایش وزن، به‌ طور معنی ‌داری افزایش داشت (p<0/05). علاوه ‌براین، ضریب تبدیل غذا و mch ماهیان تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی ‌دار داشت (p<0/05). از سوی دیگر، ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با 0/5 درصد کیتوزان افزایش معنی ‌داری داشت (p<0/05). با این ‌حال، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و mcv بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی ‌داری نداشت (p<0/05). در تعداد گلبول‌ های سفید در تیمار 1 % و میزان هماتوکریت در تیمارهای 1 و 0/5 % کاهش معنی‌ داری وجود داشت (p>0/05). هم‌ چنین، تعداد گلبول‌ های قرمز و mchc به ‌ترتیب در تیمارهای 2 و 0/5 % افزایش معنی‌ داری داشت (p<0/05). نتایج مطالعه حاضر نشان می ‌دهد که کیتوزان جیره به ‌طور مثبت بر عملکرد رشد و پارامترهای خون شناسی بچه ‌ماهیان کپور معمولی اثر دارد.