مطالعه اثرات پرورش ماهیان خاویاری بر پراکنش، تراکم و ﺗﻮده زﻧﺪه بزرگ بی مهره گان در ﺧﻠﻴﺞ ﮔﺮﮔﺎن

امروزه اثرات زیست محیطی ناشی از پرورش ماهی بر کیفت آب و جوامع کفزی امری بدیهی بر آلودگی آب است. به همین منظور، مطالعه ای جهت بررسی پراکنش، فراوانی و توده زنده بزرگ بی مهره گان خلیج گرگان در محدوده حصارهای پرورشی ماهیان خاویاری صورت گرفت. تحقیق به صورت فصلی از مرداد 1394 الی تیرماه 1395 انجام شد. 5 ایستگاه با 3 تکرار به ترتیب شامل مرکز حصار، 5، 25، 50 و 100 متری از حصار درنظر گرفته شد. نمونه برداری از بستر توسط نمونه بردار ون وین گرب با سطح 0/05 مترمربع (25×20 سانتی متر) صورت گرفت. تراکم، درصد فراوانی و میزان زی توده هر گروه تعیین گردید. در مجموع 11 جنس و 10 خانواده از 3 شاخه بزرگ جانوری شامل نرم تنان (mollusks)، بندپایان (arthropods)، کرم ها (annelids) مشاهده شد. براساس نتایج به دست آمده بیش ترین درصد فراوانی نمونه ها در طول سال متعلق به خانواده پیرگولیده (pyrgulidae (hydrobiidae و کوکلیپویده (cochliopidae) از شکم پایان (gastroppda) به ترتیب 33/83 % و 26/05%، کم ترین آن متعلق به خانواده گاماریده (gammaridae) از سخت پوستان (crustacean) با 0/05 %  بودند. نتایج نشان داد، بیش ترین پراکنش و فراوانی متعلق به جنس pyrgohydrobia sp. از خانواده پیرگولیده (3410 عدد) بود. بیش ترین و کم ترین فراوانی گونه های مشاهدهشده به ترتیب مربوط به فصل پاییز (3263 عدد) و بهار (2044 عدد) بود. بیش ترین و کم ترین فراوانی مربوط به ایستگاه های 3 و 1 به ترتیب با 2469و 1821 عدد بود. با این حال، مطالعات نشان داد که تفاوت معنی داری در پراکنش فراوانی جوامع کف زی در اطراف حصارهای پرورشی دیده نشد (0/05