تاثیر آموزش محیط زیست بر کاهش تعارض انسان و حیات وحش (مطالعه موردی منطقه حفاظت شده خائیز)

تعارض بین انسان و حیات وحش ناشی از وجود منابع مشترک و ایجاد رقابت بر سر این منابع محدود است و زمانی ‏که این اثرات در ارتباط با اقتصاد و معیشت مردم نگریسته شود تبدیل به یک مسئله بحث برانگیز می ‏شود. تاثیر اقدامات حفاظتی بر روی سلامت انسان به منظور ادغام کاهش فقر و حفاظت از تنوع زیستی بسیار مهم است.در بسیاری از کشورهای توسعه نیافته و کم درآمد، اثرات منفی درگیری انسان حیات وحش بر جوامع محلی که از نزدیک با حیات وحش ارتباط دارند مشخص شده است. دراین پژوهش جامع‏ه آماری براساس پراکنش جمعیتی، سکونت گاه ‏های اطراف و داخل منطقه حفاظت شده خائیز انتخاب شد. برای برآورد حجم نمونه ‏گیری از فرمول کوکران استفاده شد و پس از جمع ‏آوری و دسته‏ بندی داده ‏ها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل داده‏ ها استفاده گردید. تحلیل همبستگی نشان می ‏دهد بین میزان آگاهی زیست ‏محیطی ساکنان بومی منطقه حفاظت شده خائیز و کاهش تعارض انسان و حیات ‏وحش منطقه رابطه معنی ‏داری وجود دارد. هم چنین نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای وضعیت اقتصادی اجتماعی، عوامل تهدیدکننده محیطی، مدیریت حیات ‏وحش و رفتار زیست ‏محیطی حدود 86 درصد از تغییرات متغیر وابسته کاهش تعارض انسان و حیات‏ وحش را تبیین می ‏کنند. این بررسی نشان می ‏دهد بیش تر مطالعات فقط به بررسی جنبه ‏های فنی کاهش تضاد انسان و حیات وحش می ‏پردازد و امکانات فراوانی نیز برای کاهش این صدمات وجود دارد اما چالش اصلی حتی بعد از کاهش خسارات مستقیم هم چنان ادامه می ‏یابد. بنابراین برای حل این مشکل نیاز به یک برنامه جامع بلند مدت اجتماعی فرهنگی است.