بررسی تنوع گونه ای و تغییرات صید در واحد تلاش ماهی شوریده در تورهای گوشگیر کف دریای عمان سواحل سیستان و بلوچستان

این تحقیق با هدف ترکیب گونه‌ای، فراوانی طولی و صید در واحد تلاش گونه‌های صید شده در تورهای گوشگیر مونوفیلامنت ویژه ماهی شوریده انجام شد. عملیات نمونه‌ برداری طی 20 بار دریاوری در منطقه پسابندر چابهار در فصول پاییز و زمستان و بهار 1393 و توسط قایق صیادی (مجهز به 4 طاقه تور به طول 360 متر، ارتفاع آویخته تور 4/4 متر، اندازه چشمه کشیده 73 میلی‌متر) و در اعماق 84 متر صورت پذیرفت. در پایان 20 فقره تور اندازی، 1157 قطعه ماهی و سخت پوست متعلق به 19 خانواده و 19 گونه در دوره مطالعه ثبت شد. بیش ترین فراوانی متعلق به ماهی شوریده (29/1 درصد) بود. بعد از آن به‌ترتیب ماهی کیجار بزرگ (16/98 درصد)، گربه ماهی بزرگ (7/45 درصد)، شینگ ماهی (6/32 درصد) سنگسر معمولی (6/23 درصد)، گوازیم دم رشته‌ای (4/41 درصد) و سایر آبزیان روی هم رفته (29/5 درصد) از ترکیب صید را به‌ خود اختصاص دادند. هم چنین نتایج تحقیق نشان داد که در فصل زمستان ماهی شوریده از فراوانی بیش تری نسبت به فصل پاییز برخوردار بود. دامنه طولی ماهی شوریده صید شده در کل دوره نمونه‌ برداری بین 50 – 20/1 سانتی‌متر و بیش ترین فراوانی (33/76 درصد) در کلاسه  طولی 40 – 35 سانتی‌متر بود.هم چنین در این بررسی مشاهده شد که 58/82 درصد ماهی‌های شوریده صید شده کوچک تر از اندازه  50 lmاین گونه (40 سانتی‌متر) در منطقه پسابندر و 41/18 درصد ماهی‌ها بالای این اندازه بودند. صید به‌ازای واحد تلاش صیادی ماهی شوریده در کل دوره مطالعه 2994/29 گرم بر طاقه روز به دست آمد. بیش ترین و کم ترین cpue ماهی شوریده به‌ترتیب مربوط به ماه اسفند به میزان 6979 و مهر به میزان 1142 گرم بر طاقه روز بود. هم چنین میزان صید به‌ازای واحد تلاش برای گونه‌های کیجار بزرگ، گربه ماهی ، سنگسر، پنج زاری ماهی مخطط و گوازیم دم رشته‌ای به‌ترتیب 1161/94، 495/69، 418/81، 188/68، 160/69 گرم بر طاقه روز به دست آمد. با توجه به نتایج حاصل، افزایش اندازه چشمه تور برای حفاظت از ذخایر پیشنهاد می‌گردد.