بررسی اثرات نانوذرات سلنیوم (nano-se) در مقایسه با سلنیوم آلی (selemax) بر عملکرد شاخص های رشد کپورمعمولی (cyprinus carpio)

به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف نانوذرات سلنیوم (nanose) در مقایسه با سلنیوم آلی (selemax) بر عملکرد رشد بچه‌ ماهیان کپورمعمولی (cyprinus carpio)، آزمایش 60 روزهرشد در سالن‌ آبزی‌پروری دانشگاه علوم‌کشاورزی‌ومنابع‌طبیعی ساری انجام شد. کپورها با وزن‌ اولیه 0/05±60/8 گرم به ‌طور تصادفی در 21 مخزن 300 لیتریبا تراکم 40 قطعه ذخیره شدند به‌طوری‌که برای شش تیمار و گروه شاهد سه تکرار وجود داشت. نانوسلنیوم و سلنیوم آلی در سطوح 0، 0/5، 1/5 و 4/5 میلی‌گرم‌ درکیلوگرم به جیره نیمه ‌خالص اضافه گردید. تیمار1، تیمار2، تیمار3، تیمار4، تیمار5 و تیمار6 به ‌ترتیب، با جیره ‌های حاوی 0/5 میلی‌ گرم‌ درکیلوگرم نانوسلنیوم، 1/5 میلی‌ گرم‌ درکیلوگرم نانوسلنیوم، 4/5 میلی‌ گرم‌ درکیلوگرم نانوسلنیوم، 0/5 میلی‌ گرم‌ درکیلوگرم سلنیوم آلی، 1/5 میلی‌ گرم‌ درکیلوگرم سلنیوم آلی و 4/5 میلی ‌گرم‌ درکیلوگرم سلنیوم آلی تغذیه شدند. گروه شاهد با جیره‌ پایه، بدون اضافه کردن سلنیوم مورد تغذیه قرار گرفتند. بچه ‌ماهی‌ها روزانه حدود 3% وزن بدن، در سه وعده تغذیه شدند و هر دو هفته یک‌بار زیست‌سنجی انجام گردیدند. در پایان دوره آزمایش شاخص‌های رشد و بقا بررسی شد. نتایج نشان داد که اضافه کردن نانوسلنیوم و سلنیوم آلی در تیمارهای غذایی، وزن‌نهایی، نرخ‌رشدویژه (sgr)، درصدوزن ‌به‌دست‌آمده‌ بدن (%wg) و ضریب‌تبدیل‌غذایی (fcr) را تحت تاثیر قرار داد. تفاوت آماری معنی‌ داری (0/05>p) درتیمارهای 1، 2، 3، 4، 5 و 6 در مقایسه با گروه شاهددر وزن‌نهایی، وزن به ‌دست ‌آمده ‌روزانه، نرخ‌رشدویژه، درصدوزن به‌دست‌آمده‌ بدن و ضریب‌تبدیل‌غذایی وجود داشت. بیش ترین مقدار وزن‌نهایی، نرخ‌رشدویژه و درصدوزن به‌دست‌آمده بدن در ماهیان تغذیه‌شده با 1/5 میلی‌گرم سلنیوم درکیلوگرم، پس‌ازآن 4/5 و سپس 0/5 میلی‌گرم سلنیوم درکیلوگرم و کم ‌ترین میزان در ماهیان تغذیه ‌شده با جیره پایه مشاهده شد. نرخ بقا به‌وسیله تیمارهای غذایی تحت‌تاثیر قرار نگرفت؛ بنابراین بهترین عملکرد رشد در کپورهای تغذیه‌ شده با سطح 1/5 میلی‌گرم نانوسلنیوم در جیره به‌دست‌آمد. در سطوح یکسان، اثر استفاده از سلنیوم به فرم نانوذره بیش‌تر از فرم آلی آن بود.

The Effects of Dietary Selenium Nanoparticles (NanoSe) in Comparison with Organic Selenium (Selemax) on Growth Performance in the Diet of Common carp, Cyprinus carpio

A 60day growth trial was conducted the effects of selenium nanoparticle (NanoSe) in comparison with organic selenium (Selemax) on growth performance of fingerlings of common carp (Cyprinus carpio) in aquaculture hall of university agricultural and natural resource, Sari. Carps with initial weight 8.60 ±0.05 gr were randomly stocked into 21 tanks (300 lit) with density of 40 fish so that three replicates were available for each of the six treatments and control. NanoSe and Selemax were added to the semipurified diets at levels 0, 0.5, 1.5 and 4.5 mg Se/kg. T1, T2, T3, T4, T5 and T6 were fed with diets containing 0.5 mgNanoSe/kg, 1.5 mgNanoSe/kg, 4.5mgNanoSe/kg, 0.5mgSelemax/kg, 1.5mgSelemax/kg and 4.5mgSelemax/kg, respectively. The control groups were fed basal diets without Se addition. Fingerlings about 3% of body weight fed with three daily meals and biometry was carried out every two weeks. Growth and survival factors were analyzed at the end of the trail period and results showed that the addition of NanoSe and Selemax in the dietary treatments affected final weight, specific growth rate (SGR), weight gain percentage (%WG) and food conversion ratio (FCR). There were significant differences (P<0.05) in final weight, DWG, SGR, %WG and FCR of T1, T2 T3, T4, T5 and T6 compared with the control. The highest value final weight, SGR and %WG were observed in fish fed diets with 1.5 mg Se/kg diet, followed by 4.5 mg Se/kg, then 0.5 mg Se/kg, and lowest in fish fed the basal diet. Survival rate were not affected by the dietary treatments. Furthermore, the best growth performance was achieved in carps fed with level 1.5 mg NanoSe/kg diet. Effect of selenium in nanoparticles form was more than organic form on the same level.