عوامل پیشران بهره‌وری کل عوامل تولید در صنایع تولیدی ایران

هدف این مقاله«شناسایی عوامل پیشران بهره وری کل عوامل تولید در صنایع تولیدی ایران »است. بدین منظور بهره وری کل عوامل تولید 21 صنعت تولیدی به چهار عامل پیشرفت تکنولوژیکی، کارایی فنی، کارایی تخصیصی و اثرات مقیاس بر مبنای روش حسابداری رشد جدید در دوره 1379-90 تجزیه شده است. یافته ها نشان می دهد کشش تولیدی نیروی کار و سرمایه به ترتیب 0/57 و 0/13 بوده و بازدهی نسبت به مقیاس، کمتر از واحد است. محاسبات گویای این است که فقط 8 صنعت از 21 صنعت، رشد بهره وری را تجربه کرده اند. در این میان، صنایع الکترونیکی و ارتباطاتی، پزشکی و اپتیکی و کاغذ بیشترین رشد بهره وری را داشته اند. بیشترین پیشرفت فنی در صنایع شیمیایی، کانی غیرفلزی، فلزات اساسی و وسایل نقلیه موتوری، تریلر و نیمه تریلر با نرخ رشد متوسط 11 درصد و کمترین رشد متعلق به صنعت پوشاک با نرخ رشد متوسط 7 درصد بوده است. اگرچه پیشرفت تکنولوژیکی (به عنوان عامل پیشران) سبب بهبود وضعیت بهره وری کل شده است؛ اما تغییرات کارایی فنی، اثرات مقیاس و کارایی تخصیصی اثرات آن را خنثی کرده اند.

Driving Factors of Total Factor Productivity in Iranian Manufacturing Industries

The aim of this paper is decomposition of total factor productivity (TFP) growth to four factors technological progress, technical efficiency, allocative efficiency, scale effects in 21 manufacturing industries, using a panel data technique, during 20002011.Findings show that the production elasticity related to labor and capital is o.57 and 0.13, respectively and economy of scale is less than unit. Also, results indicate that productivity growth is positive only in 8 industries that include electronics, communications, paper, medical and optical industries. The decomposition reveals that, TP has been the main driving force of productivity growth especially in chemical, nonmetal mineral, primary metal, motor vehicles, trailers and semitrailers while negative efficiency changes, allocative efficiency and scales effects observed in certain industries have contributed to reduce average productivity growth.