تقابل استراتژی بین دولت و بانک مرکزی در چارچوب بازی های همکارانه و غیرهمکارانه (کاربردی از بازی های دیفرانسیلی خطی درجه دوم)

هدف این مطالعه بررسی تقابل استراتژِی بین دولت و بانک مرکزی در اقتصاد ایران است. برای این منظور با استفاده از روش بازی های پویای دیفرانسیلی و تعادل نش در چارچوب بازی های همکارانه و غیرهمکارانه، به دنبال دستیابی به سطح هدف مطلوب برای متغیرهایی از جمله بدهی، کسری بودجه، پایه پول و چگونگی رفتار سیاست گذران برای دست یابی به این اهداف می باشیم. شبیه سازی مدل های تعادلی نشان می دهد که در بازی های همکارانه نسبت به بازی های غیرهمکارانه، بدهی تعادلی در سطح پایین تر و سرعت همگرایی به سمت تعادل در سطح بالاتری قرار دارد. همچنین در بازی همکارانه نسبت به بازی غیرهمکارانه، انتشار پول کمتر و کسری بودجه کمتری در بلند مدت برای تثبیت بدهی مورد نیاز است. همچنین زمانی که بازیکنان نااطمینانی نسبت به آینده داشته باشند و این نااطمینانی را در رفتار خود لحاظ کنند، آنگاه این بازیکنان سعی می کنند تا با انتخاب پارامترهای ریسک گریز، به طور فعال تری به این نااطمینانی ها واکنش نشان دهند. این موضوع سبب می شود بدهی در سطح پایین تری تثبیت شود.

Strategic Interaction Between Government and Central Bank in Framework of Cooperative and Non-Cooperative Games

In this paper we analyzed the strategic interaction between government and central bank in Iranian economy. Using dynamic differential games and Nash equilibrium within cooperative and noncooperative setting, we try to find the optimal values of debt, deficit and monetary base. The results of simulation show that in cooperative case the level of equilibrium debt is lower than the noncooperative case and converge speed is higher in cooperative setting than noncooperation setting. Also in cooperative case than noncooperative case, less creation of money and less government deficit are needed for debt stabilization in long run. The results also show that in both cooperative and noncooperative cases under uncertainty, more active policies are used to track debt to its equilibrium level. These active policies lead debt goes to smaller level.