تعیین نرخ مالیات بر انتشار کربن با لحاظ رشد درون‌زا: مطالعه موردی ایران

محیطزیست و اقتصاد به عنوان دو سیستم به هم پیوسته تحت تاثیر اثرات خارجی منفی رشد اقتصادی به ویژه تغییرات اقلیمی قرا گرفته اند. در این راستا استفاده از مالیات پیگویی برای درونی سازی این اثرات به عنوان یک راه حل اساسی مطرح است در این پژوهش مبانی نظری بر اساس مدل rice نوردهاوس برای بررسی تعاملات اقتصاد و اقلیم می باشد که با لحاظ مدل رشد درون زا اصلاح شده است تحلیل مدل در قالب شش سناریو شامل سناریوی پایه، نرخ بهینه کنترل انتشار، محدودیت دمای 2 درجه سانتی گراد، سناریوهای استرن (تنزیل شده و کالیبره شده) و سناریوی کپنهاگ انجام می شودنتایج نشان می دهد که در تمام سناریوهای مدل رشد درون‌زا، به جز سناریوی پایه، افزایش نرخ مالیات بر انتشار کربن طی بازه زمانی 2022 تا 2122 منجر به کاهش انتشار co2 و کاهش غلظت کربن اتمسفر می شود همچنین، اعمال مالیات بهینه در همه سناریوها باعث محدود کردن افزایش دما به کمتر از ما کمتر از دو درجه سانتیگراد خواهد شد از این رو رو پیشنهاد می شود، سیاست گذاران مالیات بر انتشار کربن را با نرخ های به تدریج افزایشی بدست آمده در مقاله در دستور سیاستهای خود قرار دهند، تا به کاهشموثر انتشار گازهای گلخانه ای و کنترل تغییرات اقلیم ی کمک کرده و ایران را بهاجرای تعهداتش در موافقت نامه پاریس نزدیک نماید. 

determining the rate of carbon emission tax in terms of endogenous growth: a case study of iran

economy and environment are two interdependent systems; in recent decades, the global environment, as the most important global public good, has been heavily influenced by the negative external effects of economic growth, including climate change. in order to internalize these external effects, the use of tracking tax is a recommended method. one of the most important models designed for the integrated study of economy and climate is the nordhaus rice model; of course, with the limitation that in this economic growth model, it is included exogenously. in this study, the aim of endogenizing the economic growth of the rice model and determining the tax rate in 6 scenarios including 1) the base scenario 2) the optimal emission control rate application scenario 3) the 2°c temperature limit scenario 4) the discounted stern scenario 5) the calibrated stern scenario and 6) copenhagen scenario. the results show that in the endogenous growth model, the ratio of taxes to net domestic production and co2 emissions should increase over time. in all scenarios of iran’s endogenous growth model (except the base scenario), tax increases between 2022 and 2122 will reduce industrial co2 emissions and reduce atmospheric carbon concentration. finally, by applying the specified optimal tax in all scenarios, temperature changes have increased by less than two degrees celsius.