اعطای اختیار خروج به بیمه‌شدگان صندوق بازنشستگی سازمان تامین اجتماعی ایران و تاثیر آن بر پایداری صندوق

صندوق های بازنشستگی جمعی در صورت مشارکت همگانی مزیت های فراوانی از جمله مخزن ریسک بزرگتر و امکان توزیع ریسک بین فردی و بین نسلی و همچنین صرفه های ناشی از مقیاس و هزینه های اداری کمتر را به همراه دارند. اما دهه هاست که این مهم با مشارکت اجباری تحقق یافته در حالی که این شکل سنتی اجباری دیگر تناسبی با آینده کار ندارد. در این راستا، بسیاری از کشورها سیاستی ترکیبی از اجبار و اختیار به شکل طرح های ثبت نام خودکار و سپس اعطای اختیار خروج را به کار گرفته و به نظر موفق بوده اند. اما بکارگیری این طرح ها به این معنی است که پایداری مالی دیگر وابسته به انگیزه های افراد برای مشارکت یا خروج خواهد بود. این مقاله با فرض این که به بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی یک بار و در یک زمان معین فرصت خروج داده شود تلاش می کند تا انگیزه های افراد برای خروج از این صندوق را مورد بررسی قرار دهد. برای این منظور نیز از روش قیمت گذاری اختیارات استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهند که افراد در حال حاضر حاضرند حتی تا 60 درصد کسری تعهدات بلندمدت را بپذیرند تا از دیگر مزیت های آن از جمله درآمد سرمایه گذاری اندوخته پیشینیان یا توزیع ریسک بین فردی و بین نسلی منتفع شوند. همچنین مشاهده شد که افزایش نرخ اندوخته، کاهش تعهدات، افزایش دارایی ها و افزایش نرخ بازده سرمایه گذاری ها موجبات تشویق به مشارکت و کاهش انگیزه خروج را فراهم می کنند. کاهش نرخ تعلق پذیری که در حال حاضر بسیار بالاست، افزایش نرخ حق بیمه، افزایش سن بازنشستگی، افزایش سرعت تعدیل و جبران کسری نیز چون به ضرر بیمه شدگان است اثر مستقیم منفی بر انگیزه مشارکت داشته و خروج را تحریک می کنند، اما باید توجه داشت که این عوامل در نهایت موجب کاهش تعهدات و افزایش نرخ اندوخته خواهند شد و از آن طریق با کاهش انگیزه خروج به پایداری طرح کمک خواهند کرد.

granting exit option to the insureds of the iran social security organization’s (isso) pension fund and its impact on the fund’s sustainability

collective pension funds have many advantages including larger risk pool and the possibility of interpersonal and intergenerational risk sharing, as well as economies of scale and lower administrative costs. for decades, however, this has been achieved through mandatory participation, while this traditional and mandatory form of contribution is no longer commensurate with the future of work. in this regard, many countries have implemented a combinatorial policy in the form of auto enrolment pensions and then the granting of opting out authority. however, the sustainability of these schemes will depend on people’s motivation to participate or leave. this article tries to examine the motivations of individuals to exit the iran social security organization (isso) pension fund, assuming that the insureds are given the opportunity to opt out once in a certain time. for this purpose, the method of option pricing is used. findings show that insureds will accept even a 60 percent deficit in fund’s long term liabilities for the only reason to take advantage of investment income of their predecessors funds or interpersonal and intergenerational risk sharing. it was also observed that an increase in the funding ratio, lower liabilities, a rise in assets and a higher rate of return on investments encourage participation and reduce the incentive to exit. a decline in accrual rate, increase in the contribution rate, higher retirement age, accelerating the adjustment rate of fund deficit due to their detrimental effect on the insureds have a direct negative effect on the incentive to participate and stimulate withdrawal. it should be noted, however, that these factors will also reduce liabilities and increase the funding ratio, thereby contributing to the sustainability of the plan may ultimately reduce the exit incentives.