دستوری شدن تسلسلیِ عبارت یعنی از منظر دستور گفتمان

این مطالعه به بررسی دستوری شدن عبارت «یعنی» از منظر دستور گفتمان پرداخته و آن را فرایندی تسلسلی در نظر می گیرد که شروع و خاتمه آن دستور سطح جمله و مرحله میانی آن دستور معترضه است. به عبارت دیگر، دستوری شدن کلمه «یعنی» در امتداد طیف پیشنهادی کوتوا (2012) پیش می‌رود که عبارت است از دستور سطح جمله > دستور معترضه > دستور سطح جمله. در واقع، عبارت «یعنی» به عنوان واحدی از دستور سطح جمله، برای کاربرد در دستور معترضه (سطح گفتمان) عضوگیری شده و لذا به یک واحد معترضه ای تبدیل می‌شود. این واحد معترضه ای ، در سطح گفتمان تحت دستوری شدن قرار گرفته و به یک واحد معترضه ایِ دستوری-شده، تبدیل می شود که عهده دار نقش‌های گفتمانی-کاربرد شناختی متفاوتی است. مطالعه حاضر نشان می دهد که در زبان فارسی روزمره، عبارت معترضه ایِ دستوری شده «یعنی»، از طریق عملیات تلفیق مجدد دوباره به قلمرو اصلی خود یعنی دستور سطح جمله برگشته و فرایند تسلسلی دستوری شدن آن تکمیل می گردد.