بررسی چگونگی باز بینی مشخصه های فای و مطابقه فاعل و فعل در فارسی

ارزش گذاری مشخصه های فای (شخص، شمار) و حالت یا به عبارت دیگر مطابقه در زبان فارسی و بازبینی این مشخصه ها با تکیه بر رویکرد کمینه گرا، یکی از موضوعات پیچیده است که به دلیل بی-نظمی هایی که در ساختار گروه فعلی به خصوص هسته فعل در زبان فارسی مشاهده می شود، گاهی فرآیند بازبینی را به طور کلی با مشکل مواجه می سازد. نگارندگان جستار حاضر تلاش کرده-اند تا با در نظر گرفتن ساختار های مختلف فعلی (ساده، مرکب) با در نظر داشتن جهت های مختلف (معلوم و مجهول) و نمودهای مختلف (ساده، استمراری، کامل) چگونگی ارزش گذاری مشخصه ها و بازبینی آنها را مورد بررسی قرار دهند. از دست آوردهای این پژوهش آن است که در زبان فارسی فعل‌ها تحت تاثیر مشخصه فعلی قوی هسته زمان خودایستا به هسته مذکور حرکت می کنند. مطابق نظریه بازبینی برنامه کمینه‌گرا مشخصه‌های فای خوانش ناپذیر هسته زمان در زبان فارسی به وسیله گروه اسمی فاعل ارزش گذاری و بازبینی می‌شوند. مشخصه های مذکور پس از ارزش گذاری و بازبینی، در بخش آوایی بر روی فعل تظاهر می‌یابند. گروه اسمی فاعل نیز از هسته زمان خودایستا حالت فاعلی دریافت می‌کند. بازبینی حالت مفعولی نیز توسط هسته گذرا صورت می‌گیرد.