«زیتون انگشتری»، «آسمان‌سُر»، «حسّ گوشایی»:مطالعه ای موردی از ابداعات واژگانی

کودکان در روند فراگیری زبان مادری، وقتی برای مفهومی واژه ای یاد نگرفته اند یا واژه فراگرفته شده را به خاطر نمی آورند گاهی خودشان برای آن مفهوم واژه میسازند. مطالعه حاضر به بررسی مواردی چند از این واژه سازیها در سنین پیش از دبستان میپردازد. داده های زبانی مورد مطالعه شامل شصت واژه تولید شده توسط دختری فارسی زبان است که از سن دو سال و شش ماهگی تا پنج سالگی او جمع آوری شده است. نوواژه‌های او واج نویسی شد و از نظر فرآیند‌های ساخت‌واژی مورد بررسی قرار گرفت. واژه‌های او در مجموع با هفت فرآیند صرفی زبان فارسی ساخته شده‌اند. مقوله دستوری که بیشترین واژه ها برای آن ساخته شد صفت بود و پربسامدترین فرآیندی که در ساخت این شصت واژه استفاده شد ترکیب بود اما اولین فرآیندی که کودک از آن برای ساخت واژه های جدید استفاده کرد، اشتقاق با پسوند «- ی» بود. این مشاهده برخلاف یافته‌های کلارک است که به موجب آن، زایاترین فرآیند اولین فرآیندی است که کودک در ابداع واژه از آن بهره‌ میبرد.