ساختار و معنی واژه پارس (پرسومش) بر پایه تحولات زبان شناسی و روایات اساطیری-تاریخی

از آنجا که ساخت بیشتر واژه های زبان فارسی به دوران هندواروپایی و آریایی (اَریه ای) برمی‌گردد و مفهوم واژه ها نشان دهنده باورهای اقوام نخستین و نگرش آنها درباره کارکرد واژه ها است، باید نگاهی ژرفبا وجود منابع اندکبه این دو دوره کرد؛ در این رابطه، دانش زبان شناسی تطبیقی و بررسی روایات اساطیری این اقوام طی این دو سده، راه را برای بازسازی واژه های مشترک آنان آسان تر کرده است. پارسیان از اقوام آریایی پس از دولت ماد ایرانی، نخستین قومی بودند که امپراتوری جهانی تشکیل دادند، با وجود این، واژه پارس که ساختی کهن دارد، در اسناد تاریخی به معنی آن اشاره ای نشده است و زبان‌شناسان به این علت درباره آن اختلاف نظر دارند و تنها بر پایه اسناد زبان شناسی نظرات گوناگونی داده اند. از این رو، در کنار مباحث زبان شناسی، باید نگاهی به تبادلات زبانی، اساطیری و فرهنگی با تمدن های میان رودانی هم داشت، زیرا پارسیان پس از مهاجرت به فلات ایران و قرار گرفتن به جای دول میان رودانی در موارد بسیاری وام دار آنان شدند و به ویژه اینکه نام پارس همراه با نام ماد نخستین بار در اسناد آنان آمده است. هدف این مقاله، بررسی ساختار و معنی واژه پارس بر پایه اسناد زبان شناسی و روایات تاریخی اساطیری است؛ بنابراین، این مقاله به دنبال پاسخ به زمان شکل گیری این واژه و سپس محتمل ترین معنی برای آن است؛ از این رو، روش کار هم بررسی ساختار زبانی و شکل نخستین واژه پارس بر پایه متون آشوری و روایات اساطیری یونانی است و آنگاه یافتن محتمل ترین معنی بر پایه همین اسناد و شکل نخستین واژه پارس است؛ از آنجا که هر واژه ای را باید طبق شکل نخستین آن معنی کرد، در پایان، برپایه اسناد زبان شناسی و تاریخی، معانی کناری، پلنگ، تبر و داس برای شکل نخستین *parsu/va در نظر گرفته شده است و از میان آنان، معنی «داس» برای واژه پارس محتمل تر پنداشته شده است.

The Morphology and Meaning of the Pārs (Parsumaš) Based on the Linguistic Evolutions and HistoricalMythological Traditions

It is necessary to study the vocabulary of the IndoEuropean and IndoIranian periods because the structure of most Persian words goes back to the IndoEuropean and IndoIranian periods and  their  meanings show the beliefs of the earliest people and their views on the function of their morphology. During the recent centuries, comparative linguistics and mythology have facilitated the reconstruction of the words common between the two tribes. The Persians were the first IndoIranian tribes who established a world empire; nevertheless, there is no reference to the meaning of the word Pārs, which has an ancient construction, in historical documents. Consequently, linguists have different opinions about its meaning, and their views are just based on the linguistic document. So, in addition to linguistic and historical issues, one should also look at linguistic, mythological, and cultural exchanges with Mesopotamian civilizations because, after migrating to the Iran plateau and replacing the Mesopotamian states, the Persians owed them in many respects, including the fact that the word Pārs together with the  word Medes, has been mentioned in their documents for the first time. This research aims  at studying the structure and meanings of Pārs based on linguistic documents and historicalmythological traditions. Therefore, this research seeks to look for the time of  the formation of this word and  its most probable meanings. Hence, the method is to study the linguistic structure and morphology of the primary form of the word Pārs based on Assyrian texts and Greek mythological traditions and then find the most probable meaning. Since each word must be interpreted according to its primary form, in the end,  the meanings  of corner, leopard, ax and sickle are considered for the primary form *parsu/va, based on linguistic and historical documents, and sickle has been assumed as the most probable meaning for Pārs.