ادغام موازی، اشراف چندگانه و ساختار همپایگی پرسشواژه‌ای

همپایگی پرسشواژه ای اصطلاحی توصیفی است که در ارجاع به ساخت هایی بکار می رود که در آنها معمولاً دو پرسشواژه با هم همپایه می شوند. همپایگی پرسشواژه ای، از لحاظ توصیفی، به دو ساخت همپایگی معمول و پرسش های چندگانه مشابهت دارد. علیرغم این شباهت های صوری، تدقیق در این ساخت ها نمایان می سازد که این ساخت هم به لحاظ نحوی و هم معنایی از دو ساخت دیگر متمایز است. به‌طور مشخص، همپایگی پرسشواژه ای، برخلاف همپایگی معمول، از قانون همسانی همپایه ها (ویلیامز 1981) تبعیت نمی کند؛ همچنین تعبیر معنایی این ساخت، برخلاف پرسش های چندگانه، از نوع تکجفتی است. با مبنا قرار دادن این تفاوت های معنایی و نحوی، تحلیلی نحوی از ساختار بندهای حاوی همپایگی پرسشواژه ای، با بهره گیری از شق نظری اشراف چندگانه و ادغام موازی، ارائه می گردد که بر اساس آن همپایگی پرسشواژه ای برخلاف همپایگی معمول، واقعیت نحوی ندارد. مشخصاً، بر پایه ی این تحلیل، بندهای حاوی همپایگی پرسشواژه ای، ساختاری دوبندی دارند و سازه های مشترک vp و tp در دو بند به‌طور موازی، ولی تحت اشراف چندگانه، مشتق و در نهایت در سطح cp همپایه می شوند. لذا، همپایگی پرسشواژه ای پدیده ای آوایی و ثانویه است که برآیند خطی سازی دو بند همپایه شده است.