نوستالژی در اشعار ابوفراس حمدانی

نوستالژی یا احساس غربت در اصطلاح به معنای حس دلتنگی و حسرت به گذشته‌ای است که فرد آن را در زمان حاضر از دست داده است. ابوفراس حمدانی از شاعران عرب سده چهارم هجری، به دلیل شرایط ویژه‌ای که در دوران حیات برایش پیش آمده است، به این گونه شعرگرایش دارد و در حال و هوایی رمانتیک در گریز از شرایط سخت زندگی، به گذشته خوشایند خویش پناه ‌برده است؛ از این‌رو بخشی از اشعار وی به اندیشه‌های نوستالژیک اختصاص یافته است. با بررسی این دسته ازاشعار ابوفراس، افزون بر ترسیم زیبایی‌های ادبی ـ هنری آن‌ها، شناخت دقیق‌‌تر‌ی از زندگی واندیشه‌ و مسایل دوران حیات وی حاصل می‌شود. این نوشتار بر آن است که چگونگی نمود انواع نوستالژی را با روش توصیفی ـ تحلیلی در اشعار ابوفراس تبیین کند. برخی از نتایج این پژوهش نشان می دهد که برجسته ترین اشعار ابوفراس که در آن اندوه نوستالژیک وحسرت بر گذشته موج می‌زند، رومیات اوست که غم و اندوه وی را در دوران اسارت و دوری از وطن ترسیم می‌کند. هم‌چنین ناکامی‌های شخصی و نیز نارضایتی‌های سیاسی اجتماعی، انگیزه‌های دیگری هستند که ساخت نوستالژیک شعر او را رقم می‌زنند.

Nostalgia in the Poetries of Abū Firās Hamadāni

Nostalgia or feeling nostalgic is a term to convey a state of depression and regretting a past that one has lost at her or his present time. “Abū Firās AlHamedāni”, one of the 4th century poets, because of his special circumstances in his life’s period, was tended to this kind of poetry and in a romantic mood, escaping from hard conditions of life, he had took refuge to his pleasant past time. Therefore, a part of his poetries has been dedicated to nostalgic thoughts. Surveying this group of “Abū Firās’s” poetries, in addition to depiction of their literary – artistic beauties, more accurate recognition from his life, thought and life matters will achieve. This study is to define how different nostalgic themes were manifested in “Abū Firās’s” poetry with a descriptive – analytic method. Some of The results of this study reveal that the most outstanding poetries of “Abū Firās” with the theme of nostalgic grief and regretting the past are “Rūmiyāt”, which depicted his grief and sorrow of homesickness and his period of captivity. Also his personal failures and political – social disapprove, were other motivations that create nostalgic structure of his poetry.