عصیان و هنجارگریزی درشعر فروغ فرخزاد و غادة السمان

فروغ فرخزاد و غاده السّمان، دو تن از شاعران زن معاصر شعر فارسی و عربی هستند که در عرصه ساختار و مضمون در شعر زمان خویش، خارج از کلیشه ها و هنجارهای روزگارشان، طبع آزمایی کرده اند و در این حوزه به تشخّص سبکی نیز دست یافته اند. در عین حال، با اشعار هنجارگریزانه و افکار عصیانگرانه خود، روایتگر و نمایان کننده بسیاری از ویژگی ها ومقتضیات جامعه عصر خویش نیز هستند. این پژوهش به شیوه تحلیل محتوای مضمون، به تفسیر و تبیین و تطبیق برخی  مولّفه های شاخص در شعر این دو می پردازد. از آنجا که این مقایسه، بیشتر در سطح تحلیل متن و بر اساس مضامین مشترک اشعار، بدون درنظر گرفتن ملاحظات تاریخی است، می توان گفت روش تطبیق براساس مکتب آمریکایی ادبیّات تطبیقی است.  یافته های پژوهش نشان می دهد که فروغ و غاده، با زبانی زنانه و نمادپردازی های شاعرانه، بسیاری از سنت های خرافی و کلیشه های رایج روزگار خویش را به چالش می کشند و گاه نیز با صراحتی شجاعانه و فارغ از گفتمان مردانه مسلط عصر خویش، برخی نابسامانی های سیاسی و اجتماعی را در شعر خود طرح می کنند و از مناسبات قدرت در جامعه عصر خویش در موضوعات مربوط به زن شرقی و روزمرگی های آنان، سخن می گویند.