تبیین مولفه‫های شادمانی و مثبت‫گرایی در اشعار عروة بن الورد

علی رغم اینکه زندگی شاعران صعالیک جاهلی، آمیزه‫ای از آوارگی و تنگدستی است، همواره زندگی عیّاری را ترجیح‌داده، بر اصول آن پای فشرده و بر جلوه‫هایش بالیده اند. این گروه نسبت به پدیده «صعلکه» نگاهی مثبت داشتند؛ از این‌رو در تصویرهای شعری امیر صعالیک،عروه بن الورد، اثری از ناخرسندی دیده نمی‌شود. در سروده های این شاعر، نشانه های شادمانی، رضایت مندی و بهزیستی به چشم می خورد. در این جستار، با واکاوی دیوان عروه، تحلیل درون متنی و سنجش سروده های شاعر مفاهیم روان‌شناسی، مثبت‫نگری عروه به سیره عیّاری و شادمانی وی از زندگی صعلوکی تبیین شده ‫‌است. همچنین علل شادمانی عروه بررسی گردید و معلوم شد که عزّت نفس، مشارکت اجتماعی و خوش‌بینی از عوامل شادمانی و رضایت مندی این شاعر عیّار بوده‌است.