تحلیل اسلوب قیسی در مشکل اعراب القرآن

عـلم نحـو، قـرایت، معـانی و تفسیر ازجمله علـوم ادبی پایه به شمار می رود که برای شنـاخت زوایای گونـاگون کلام خدا به دست دانشمنـدان مسلمان تـدوین شده و مجموعه ای مشتمل بر سی رشته علمی، موسوم به ادبیّات قرآنی شکل گرفته است. در راس این علوم، علم اعراب قرآن قرار دارد که از اهمیّتی بسزا و جایگاهی والا برخوردار است و بسیاری از رجال علم و ادب به پـژوهش در این باب همّـت گمارده و آثـاری گرانقـدر و مانـدگار از خود برجـای نهاده اند که کتاب «مـشکل اعـراب القرآن«، تالیف مکّی بن ابی طالب قـیسی ازآن جمله است. وی با تبحّر در ادبیّات عربی و عـلوم قرآنی به بحث در موارد دشوار اعـراب قرآن پرداخته و در صورت لزوم نیز از وجـوه قرایات، اختلاف نظر قـرّا و نـحویان، اشتقاق کلمه، تفسیر آیه و موضوعات دیگر سخن به میان آورده است. این مقاله برآن است که با طرح مباحثی در علم نحو و قرایت و شرح حال و مرتبت علمی قـیسی، به بررسی و تحلیل اسلوب وی در این اثـر ادبی وزین بپردازد و دقایق و ظرایف به کار رفته در آن را روشن سازد.